Το παράπονο του Cabrini σήκωσε το πέπλο και έδειξε τη σκοτεινή πλευρά...

Ο "Bell' Antonio" Cabrini σε ρηάλιτυ! Και μάλιστα με το παράπονο πως η Juve δεν τον βοήθησε σε αντίθεση με την τακτική που έχει η Milan με τις παλιές της δόξες...
Η είδηση είχε ακουστεί. Την επιβεβαίωσε σήμερα ο ίδιος μιλώντας στη Stampa: θα εμφανιστεί για ένα μήνα στο "Νησί των Διάσημων" της Rai2 ευελπιστώντας να τον προσέξουν μπας και κάποιος του δώσει δουλειά ως προπονητή αφού απ' όταν άφησε την Εθνική Συρίας δεν ξαναβρήκε τίποτα. "Είμαι έξω από τα λόμπι. Δεν έχω φίλους ατζέντηδες, απέφευγα πάντα τους συμβιβασμούς", λέει με πίκρα. Δεν σε βοήθησε κανείς, τον ρωτάνε. "Μόνο ο Bettega που αποδείχθηκε πραγματικός φίλος. Μου 'δωσε δουλειά στη σχολή ποδοσφαίρου της Juventus, με πήγε στη Novara και τώρα μου δίνει ένα χεράκι για να δω αν μπορώ να ελπίζω να καθίσω στον πάγκο της Ravenna". Και η Juventus ως σύλλογος; "Σιγή. Ήθελαν πρώην πρωταθλητές και άφησαν να τους φύγει ακόμα και ο Tardelli. Κοιτάξτε τη Milan: ο Berlusconi βρίσκει πάντα μια θέση στους πρώην παίχτες. Εγώ έδωσα σε εκείνη τη φανέλα δεκατρία χρόνια απ' την καριέρα μου, δέχθηκα να παίξω ακόμα και τραυματίας διακινδυνεύοντας τα όλα... Φαίνεται πως η ευγνωμοσύνη δεν κατοικεί στο Τορίνο"...
Εντάξει, μπορεί να μην κάνουν όλοι οι μεγάλοι παίχτες για προπονητές αλλά είναι λίγο δύσκολο να φανταστεί κανείς πως κάποιος σαν τον Cabrini δεν μπορούσε να προσφέρει στη σχολή ποδοσφαίρου... Κι έπειτα, με τα πικραμένα λόγια του ο Cabrini ξύνει μια πληγή -ποιος ξέχασε πόσο άκομψα απομακρύνθηκε ο Deschamps, ή πόσο άκομψα χειρίστηκαν την ανανέωση του Nedved ή του Del Piero; Ακόμη και τα "όχι" στις ενδεχομένως υπερβολικές απαιτήσεις των "αστέρων" πρέπει να τα λες με τακτ, ιδίως όταν είσαι μια Vecchia Signora... Σε τελική ανάλυση, αν κάνεις λάθεις μια μεταγραφή, δεν χάλασε και ο κόσμος. Η κακή συμπεριφορά σε μια σου δόξα, όμως, δεν χωνεύεται με τίποτα...
Το ποδόσφαιρο σήμερα είναι business αλλά αυτή η business υπάρχει (και αποδίδει) επειδή εξακολουθούν να υπάρχουν παθιασμένοι φίλαθλοι που παραμυθιαζόμαστε συνειδητά, έτσι, για να θυμηθούμε εκείνα τα χρόνια της φανέλας... Και όταν ο κάθε Cabrini κάνει τη σύγκριση με τη Milan, μας πονάει περισσότερο γιατί έχει δίκαιο...