Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας ποδοσφαιριστής που στο αποφασιστικότερο παιχνίδι της χρονιάς [1], στο τελευταίο όπου κρινόταν το πρωτάθλημα, όταν διαπίστωσε πως ο διαιτητής έκανε λάθος και έδωσε πλάγιο υπέρ της ομάδας του, του το είπε κι επέστρεψε τη μπάλα -και ας ήταν τα τελευταία λεπτά του αγώνα! Αυτός είναι ο Gianluca Pessotto!
Ο γεννημένος στις 11 Αυγούστου 1970 "Pessottino" (ή και "Professorino" αφού είναι πτυχιούχος νομικών και πάντα με ένα βιβλίο στο χέρι [2]), διακρίθηκε -και διακρίνεται ως team manager της Juventus- πρωτίστως για το σπάνιο ήθος του. Όχι ότι δεν έχει ποδοσφαιρική αξία, κάθε άλλο! Αλλά, χάρη στο ήθος κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο αγαπημένους των bianconeri ξεπερνώντας δυο εμπόδια: το γεγονός ότι ξεκίνησε από τα παιδικά της Milan (και μετά ακολούθησε το δρόμο για την τρίτη και δεύτερη κατηγορία, Varese, Massese, Bologna, Hellas Verona) και το γεγονός πως έπαιξε στα "ξαδέρφια" της Torino τη χρονιά εκείνη που κέρδισαν και τις δυο φορές [3] το τοπικό ντέρμπυ...
Και όμως, από το 1995 που πέρασε στη Juventus και για 11 σεζόν, ο Gianluca Pessotto γίνεται αγαπητός πρωταγωνιστής παίζοντας συνολικά 366 παιχνίδια (243 στο campionato, 68 στο Champions League, 39 στο Κύπελλο), κερδίζοντας 6 πρωταθλήματα, 1 Ιταλικό και 1 Ευρωπαϊκό Super Cup, το Intertotto και, βέβαια, το Champions League του '96 κόντρα στον Ajax στα πέναλτυ με τον ίδιο να σημειώνει ένα από αυτά που επέτρεψαν στην ομάδα να σηκώσει το Κύπελλο "με τα μεγάλα αυτιά". Αποφασιστικό ήταν και το πέναλτυ που χτύπησε, εύστοχα, το 2000 στον ημιτελικό του Euro κατά της Ολλανδίας το οποίο επέτρεψε στη Squadra Azzurra να φτάσει στον τελικό που θα έχανε από τη Γαλλία με το "χρυσό γκολ" του Trezeguet... Και εκεί ήταν αποφασιστικός: από αυτόν ξεκίνησε η ενέργεια που οδήγησε την Ιταλία να προηγηθεί, με τον Delvecchio... Εικοσιδύο (22) αποφασιστικές παρουσίες στην Εθνική που διακόπηκαν ξαφνικά όταν έσπασε το γόνατό του στο τελευταίο παιχνίδι της προετοιμασίας πριν το Μουντιάλ του 2002 όπου θα ήταν βασικός...
Το Μουντιάλ του 2006 θα το παρακολουθούσε από την τηλεόραση. Μόλις είχε κερδίσει το 29ο scudetto, αυτό που η Ομοσπονδία πήρε πίσω (και ας αναφερόταν στην προηγούμενη χρονιά τα στοιχεία της calciopoli) και είχε κρεμάσει τα παπούτσια του. Γινόταν team manager της Juventus, θέση που διατηρεί ακόμα, και έπειτα, στις 27 Ιουνίου... έπεφτε από το μπαλκόνι των γραφείων... Μια ακατανόητη απόπειρα αυτοκτονίας από την οποία ευτυχώς επέζησε. Οι παλιοί του συμπαίκτες, όχι μόνον δεν τον ξέχασαν αλλά μετά το νικηφόρο ματς με τους Ουκρανούς, όταν εκείνος έδινε ακόμα τη μάχη, ξεδίπλωσαν μια σημαία που έστελνε το μήνυμα: "Είμαστε μαζί σου"... Και όταν το Κύπελλο γινόταν για τέταρτη φορά Ιταλικό, πήγαιναν στο νοσοκομείο και αψηφώντας τις οδηγίες των γιατρών, του το έδειχναν αφήνοντας τον να το ακουμπήσει... Και, βέβαια, με πρωτοβουλία του Del Piero και των άλλων παλιών, οι παίχτες της Juventus αποφάσισαν να αποσυρθεί η φανέλα με το "7"...
Σήμερα, έχει επανέλθει, πάντα με τα γυαλάκια του, χαμογελά και κρατά την επαφή της ομάδας με το σύλλογο και ζει -ευτυχισμένος για πάντα να του ευχηθούμε- με την Reana και τις κόρες τους, Federica και Benedetta.
Πηγές: Il pallone racconta, JuWorld.Net.
[1] Ήταν 14 Μαϊου 2000, Perugia-Juventus 1-0, με γκολ του Calori στο 50'. Με αυτή την ήττα, η Juve έμενε δεύτερη και η Lazio Κέρδιζε το πρωτάθλημα...
[2] Οι αγαπημένοι του συγγραφείς είναι ο Σοπενχάουερ και ο Ντοστογιέφσκι αλλά το βιβλίο που τον έχει συγκλονίσει είναι "Ο μικρός πρίγκιπας" του Antoine de Saint-Exupery: "Μέσω ενός παιδικού παραμυθιού, ο συγγραφέας θέλησε να περάσει ένα μήνυμα για εκείνες τις αξίες που αντιτίθενται στον κυρίαρχο υλισμό της κοινωνίας μας. Σκέφτομαι ότι και εγώ έτσι είμαι -από μικρός προτιμούσα το είναι από το φαίνεσθαι".
[3] Στις 25 Ιανουαρίου 1995, παίζοντας το εξ' αναβολής παιχνίδι του Νοεμβρίου ως γηπεδούχος, η Torino νικούσε τη Juve με 3-2. Στις 9 Απριλίου 1995, ως φιλοξενούμενη, η Torino νικούσε και πάλι, με 2-1... Η Torino γινόταν έτσι η μοναδική ομάδα που νικούσε δυο φορές τη Juventus του Lippi σε ένα campionato που κερδήθηκε (το 23ο), όπως άλλωστε και το Κύπελλο -εκείνο που χάθηκε ήταν το Κύπελλο Uefa (από την Parma)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου