Την 1η Ιουλίου 1920 γεννιόταν στο Bomporto, στην επαρχία της Modena ένας διεθνής τερματοφύλακας των azzurri που στα 188 ματς με τη Juventus δέχτηκε 210 γκολ (1,12 μ.ό.) αλλά έβαλε κιόλας 5 παίζοντας ως... εξτρέμ! Πρόκειται για τον Lucidio Sentimenti, λεγόμενο "Cochi" και γνωστό ως Sentimenti IV, τέταρτος αδελφός μιας δυναστείας που τίμησε τα γήπεδα της Serie A -ο ένας αδερφός του, μάλιστα, ο Vittorio αγωνίστηκε επίσης στη Juventus εκείνα τα χρόνια ως Sentimenti III -και έβαλε 69 γκολ σε 218 ματς...Ο θρύλος λέει ότι η ιστορία του Lucidio ξεκίνησε από ένα γράμμα: "είμαι σχεδόν 15 χρονών, κάνω τον παπουτσή για 15 λίρες τη βδομάδα και θα ήθελα να παίξω. Δεν με πειράζει οποιοσδήποτε ρόλος, και τερματοφύλακας". Κάπως έτσι ο κοντούλης και με δυνατό σουτ μικρός, tifoso της Juventus και μεγάλος θαυμαστής του θρυλικού Combi, του τερματοφύλακα που ως αρχηγός σήκωσε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας, ξεκίνησε να παίζει με τη Modena στη Serie B άλλοτε ως τερματοφύλακας κι άλλοτε ως επιθετικός πετυχαίνοντας μάλιστα 22 γκολ σε δυο σεζόν!
Από την 5άρα από την Torino, τερματοφύλακας
της Squadra Azzurra με τους άλλους δέκα της... Torino
Το 1941 η Juventus έψαχνε τερματοφύλακα -στο τελευταίο πρωτάθλημα έκανε ένα μοναδικό ρεκόρ: άλλαξε πέντε (Goffi, Peruchetti, Ceresoli, Micheloni και για μια Κυριακή και μόνον κάποιον Bulgheri, που κανείς δεν ξανάκουσε ποτέ). Ο "Cochi" είχε παίξει ήδη καμιά πενηνταριά παιχνίδια στη Serie A όταν βρέθηκε στη Juventus όπου ήδη αγωνιζόταν από την προηγούμενη χρονιά ο αδελφός του Vittorio Sentimenti III [1]. Αμυντικοί ήταν οι Foni και Varglien II, αλλά μετά από 5 ματς και μια 5άρα στο ντέρμπυ [2], τον άφησαν στον πάγκο. Για λίγο. Μετά από μερικές βδομάδες ξανακέρδισε τη θέση του και δεν την ξανάφησε για μια 5ετία. Ίσα ίσα που κατέκτησε και τη θέση του τερματοφύλακα της Εθνικής: μάλιστα, στο ντεμπούτο του, τον Μάιο του 1947, στο 3-2 κατά της Ουγγαρίας ήταν ο μόνον "ξένος" -οι υπόλοιποι δέκα αγωνιζόταν στην "μεγάλη Τορίνο" η ύπαρξη της οποίας εξηγεί γιατί στην καριέρα του με τη Juventus δεν κατέκτησε κανέναν τίτλο...
Τα 5 γκολ ως δεξί εξτρέμ!
Ήταν τα χρόνια του πολέμου τότε και το 1944, σαν έσπασε τα δάχτυλά του, δεν έμεινε ανενεργός: μπήκε κανονικά να παίξει ως εξτρέμ και έβαλε 5 γκολ:
- στις 5 Μαρτίου έβαλε... 2 γκολ στο 5-1 κατά της Casale (τα άλλα τρία ο Spadavecchia)
- στις 12 Μαρτίου, σκόραρε στο εκτός έδρας Asti-Juventus 0-2: ο Sentimenti IV άνοιξε το σκορ στο 33' και ο Sentimenti III (στη φωτογραφία μαζί και με τον Primo Sentimenti V και τον Lucidio) έκλεισε το ματς στο 48'
- στις 25 Ιουνίου, στο 6-1 επί της Varese, τα δυο αδέρφια σκόραραν και πάλι: ο Lucidio άνοιξε και αυτή τη φορά το σκορ (στο 6') και ο Vittorio (Sentimenti III) έκανε το 3-0 και το 4-0.
Εκείνο το πρωτάθλημα διακόπηκε λόγω του πολέμου αλλά εκείνα τα γκολ δεν ήταν τα μοναδικά που σημείωσε στην καριέρα του -ο Lucidio έγινε σπεσιαλίστας στα πέναλτυ και ένα απ' αυτά, που βρήκε το στόχο, αποτέλεσε μια από τις πιο πικρές του ποδοσφαιρικές στιγμές: αγωνιζόταν ακόμα στη Modena και βρέθηκε να σκοράρει με πέναλτυ κατά του μεγαλύτερου αδερφού του Arnaldo Sentimenti II, τερματοφύλακα της Napoli...
Ένα άλλο πέναλτυ σηματοδότησε μια πικρή στιγμή, αυτή τη φορά για τη Juventus: οι bianconeri είχαν πουλήσει τον Sentimenti IV το 1949 στη Lazio, στα 29 του και εκείνος ξανάφτασε ψηλά, κέρδισε και πάλι τη θέση του στην Εθνική όταν, στις 21 Φεβρουάριο του 1954, βρέθηκε απέναντι στη Juventus στο Τορίνο... Ήταν το 54' όταν ο Boniperti εκτέλεσε το πέναλτυ και ο Sentimenti IV το απέκρουσε οδηγώντας το ματς στο 0-0... Εκείνη τη χρονιά η Juventus έχασε το πρωτάθλημα από την Inter μόλις για έναν βαθμό...
Η ανάμνηση μιας μεγάλης απόκρουσης
Ως τερματοφύλακας, όπως τον περιγράφει ο μεγάλος αθλητικογράφος Gianni Brera, ο Lucidio Sentimenti IV ήταν ψυχρότατος, πολύ συγκεκριμένος, παμπόνηρος και έμεινε στην ιστορία για την έξοδο που έκανε με τα πόδια ενωμένα, μια κίνηση υπολογισμένη στο όριο του φάουλ. Ο ίδιος ο "Cochi" θυμάται ότι έτσι προλάβαινε τους επιθετικούς και γλύτωνε και τους τραυματισμούς...
Παρ' ότι δεν ήταν πρώτο μπόι, ήταν ικανότατος στο ψηλό παιχνίδι έχοντας επιπλέον πολύ καλή αίσθηση της θέσης του και της θέσης της μπάλας. Καμιά φορά μάλιστα ήταν τόση η αυτοπεποίθησή του που έτρωγε χαζά γκολ με μακρινά σουτ... Όχι όμως και εκείνη την Κυριακή 6 Ιανουαρίου 1946 : η Juventus υποδεχόταν την Bologna [3]. "Κάποια στιγμή -θυμάται ο Sentimenti IV- ο Gritti, της Bologna, σε θέση έξω αριστερά τράβηξε ένα βιαιότατο σουτ, εγώ ήμουν στο σωστό δοκάρι αλλά παρενέβη ο Parola και άλλαξε την πορεία της μπάλας, ο φουκαράς έκανε ότι μπορούσε για να με σώσει. Έτσι βρέθηκα ξαφνικά στο λάθος δοκάρι, λίγο έξω και με τη μπάλα να πηγαίνει στο πιο μακρινό "Γάμμα", πίσω μου. Πετάγομαι προς τα πίσω σφίγγοντας τα δόντια και κλείνοντας τα μάτια, απλώνομαι όσο περισσότερο μπορώ, δίνω μια με το χέρι και εκεί που πιστεύω ότι την πάτησα, βρίσκω κάτι. Λέω: θα είναι παίχτης. Πέφτω κάτω, ακούω φωνές, ανοίγω τα μάτια και βλέπω τη μπάλα να έχει βγει κόρνερ: εγώ την είχα βγάλει από το "Γάμμα" και οι φωνές ήταν γι' αυτό. Έκαναν και μια καλή φωτογραφία, την έχω ακόμα". Η Juventus κέρδισε 1-0, με γκολ του Magni στο 78'.
Ο Sentimenti IV αγωνίστηκε ως τα 39 του -είχε κρεμάσει τα παπούτσια του στα 37 του, παίζοντας στη Vicenza αλλά ένα χρόνο αργότερα επέστρεψε για να βοηθήσει την ξεκληρισμένη από το αεροπορικό ατύχημα του '49, Torino.
[1] Στο ντεμπούτο του μάλιστα, στις 19 Σεπτεμβρίου 1942 κατά της Ματer Roma για το Κύπελλο, ο "Cochi" είδε τον αδερφό του Vittorio να βάζει τα 5 από τα 6 γκολ της Juventus! Το έκτο το σημείωσε ο Lustha. Τελικό σκορ: 6-1.
[2] Ήταν 18 Οκτωβρίου 1942 και το ταμπλό έγραψε: Juventus-Torino 2-5... Οι granata προηγήθηκαν 4-0 στο 61', ο Bellini μείωσε για τη Juve, ο θρυλικός Valentino Mazzola έβαλε το 5ο στο 82' και ο Sentimenti III μείωσε με πέναλτυ στο 90'...
Πηγές: JuWorld.Net, Il pallone racconta, Wikipedia (φωτογραφίες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου