Η υποψηφιότητα του Antonio Conte

Η πικρή ήττα από την Palermo βοήθησε να σηκωθεί λίγο η βαριά κουρτίνα που κρύβει τα ενδότερα της ομάδας... Ο πρόεδρος του συλλόγου Giovanni Cobolli Gigli, λ.χ. εξέφρασε την εμπιστοσύνη της διοίκησης στο πρόσωπο του Ranieri -αυτή για την οποία αμφέβαλλαν τόσες μέρες τα σχετικά πρωτοσέλιδα και τα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για διχασμό στα αποδυτήρια, χωρίς κανείς να τα σχολιάζει... Ο Ranieri, πάλι, αποφάσισε να πάψει να παριστάνει τον προπονητή που ...δεν διαβάζει εφημερίδες, δεν άκουσε, δεν είδε (μόλις την παραμονή του ματς) για να μπορέσει να διαψεύσει τα πάντα... Και ο Del Piero είπε ότι κανείς δεν του είπε κάτι άρα όλα πάνε καλά αλλά... αν δεν πάνε, πρέπει να τα συζητήσουν όλοι ανοιχτά...
Την ίδια ώρα -έστω, την ίδια μέρα, σήμερα, πριν το ματς- η "Tuttosport", αυτή που πρώτη βγήκε με τα σχετικά σενάρια αντικατάστασης του Ranieri (όπως έβγαινε για καιρό με τα αντίστοιχα σενάρια για τον Deschamps και τελικά επιβεβαιώθηκε), έπαιρνε πάσα από τον Marcello Lippi ο οποίος -την ημέρα εκείνου του πρωτοσέλιδου...- είχε πει ότι ο Antonio Conte κάνει για τη Juventus και του είχε ευχηθεί να την προπονήσει... Σήμερα, λοιπόν, η εφημερίδα δημοσίευε συνέντευξη του παλιού μας capitano και νυν προπονητή της Bari ο οποίος, στο γκάλοπ του JuWorld.Net, του πόρταλ των tifosi bianconeri, έρχεται δεύτερος σε προτιμήσεις για την καρέκλα του Ranieri (με 23,37%), πίσω μόνο από τον Cesare Prandelli που είναι απίθανο να αφήσει τη Fiorentina... "Conte, όνειρο Juve "Εγώ προορισμένος" ", ο τίτλος στην πρώτη σελίδα, κάτω από τον κύριο τίτλο που έλεγε: "Alex αναγκαστικά. Ο Ranieri υποχρεωμένος να βάλει Del Piero-Giovinco"...
Τι λέει σε αυτή τη συνέντευξη που, εύλογα, ξεκινά με το εγκώμιο του Lippi προς το πρόσωπό του, η παλιά μας (και παντοτινή) σημαία;
"Είμαι περήφανος. Βρίσκομαι στο τιμόνι της Bari για δεύτερη χρονιά και αυτό το κομπλιμέντο είναι απίστευτο. Και επιπλέον το έχει κάνει ένας μεγάλος προπονητής, ένας νικητής. Ναι, νικητής, με τους bianconeri και με την Παγκόσμια Ιταλία". Στη συνέχεια αναγνωρίζει πως νιώθει λίγο μαθητής του Lippi, ότι του "έκλεψε" κάποια μυστικά, οπότε ακολουθεί ερώτηση: "παίζοντας κάθε τρεις μέρες, είναι λίγο πρόβλημα για το Ranieri;"...
"Ο Lippi επαναφόρτιζε την ομάδα, της έδινε κίνητρα, της κράταγε σε εγρήγορση. Στη διαχείριση ήταν το νούμερο ένα. Το επιβεβαιώνουν οι δηλώσεις των παιχτών, και των διεθνών. Έτσι και εγώ γαργαλάω την ομάδα: έχουμε 42 ματς, η Β' κατηγορία κρατάει πολύ και η διαχείριση της ομάδας γίνεται θεμελιώδης. Στους 22-23 που έχεις στη διάθεσή σου, παίζουν 11 και 5 πάνε στην εξέδρα. Δεν είναι εύκολο, αλλά ο δικός μου τρόπος σκέψης με οδηγεί να λειτουργώ κατά τον ίδιο τρόπο με οποιονδήποτε. Αξιολογώ τη βδομάδα που πέρασε ιδρώνοντας, δεν κοιτάω βιογραφικά ή ταυτότητες, κοιτάω το κεφάλι και καταλαβαίνω. Και έτσι προκύπτουν όλοι συμμέτοχοι", λέει και ακούγεται σαν να είπε: και στη Β' κατηγορία έχουμε ανάλογα προβλήματα, ξέρω και μπορώ να χειριστώ μια ομάδα με πολλές υποχρεώσεις...

Juve, ένα όνειρο, ένας στόχος, ένα τέρμα...

Αφού τον ρωτάνε, και απαντά διάφορα για τη Bari του που είναι 3η, 3 βαθμούς από την κορυφή, τον ρωτάνε πώς αξιολογεί την κακή στιγμή της Juve. "Υπάρχουν συνεχείς αγώνες αλλά στις μεγάλες υπάρχουν δυο άσοι για κάθε θέση. Και στη Β' κατηγορία δεν παίζουμε: εγώ δίνω έμφαση στην οργάνωση του παιχνιδιού, ο καθένας ξέρει πώς να κινηθεί, τι να κάνει τη μπάλα όταν την έχει στα πόδια του. Είναι το πιστεύω μου: να επιβάλλουμε το παιχνίδι μας, εντός και εκτός έδρας, εναντίον οποιουδήποτε (σ.σ. αυτό που κατηγορείται ο Ranieri ότι δεν κάνει). Το όνομα του αντιπάλου είναι σχετικό. Φυσικά, ξέρω ποιον έχω απέναντί μου, ενημερώνομαι, αναλύω, οπότε η ομάδα μου κατεβαίνει στο γήπεδο με ένα μοναδικό στόχο: να δημιουργήσει ποδόσφαιρο που να διασκεδάζει και να νικά"...
"Η φιλοδοξία σου;", τον ρωτάνε αμέσως. "Το είπα ήδη. Μόλις ξεκίνησα την περιπέτεια... Μια χρονιά στην Arezzo, τη δεύτερη στη Bari. Το στοίχημά μου: να φτάσω στη Se­rie A σε 3-4 χρόνια. Διαφορετικά, σταματάω. Δεν μου πάω να τριγυρνάω, έδωσα τόσα σε αυτόν τον κόσμο. Θέλω να είμαι πρωταγωνιστής και είμαι σίγουρος ότι μπορώ να γίνω. Νιώθω προορισμένος, πεπεισμένος ότι θα προσεγγίσω μια μεγάλη ομάδα. Ο πρώτος που θα με πάρει, είναι τυχερός"...
"Η Juve;", έρχεται εύλογα η επόμενη ερώτηση. "Ένα όνειρο, ένας στόχος/τέρμα. Θα έκλεινε και τη συζήτηση για το να τριγυρνάω: στο Τορίνο έχω σπίτι, τώρα"...
Τελευταία ερώτηση, αν του αρέσει ο Giovinco (αν συμμερίζεται, πάει να πει, το σχεδιασμό του συλλόγου για το μέλλον και την προτίμηση των tifosi): "Τον είχα ζητήσει ότι ήμουν στην Arezzo: αυτόν, τον De Ceglie και τον Marchisio. Μόνο που ο Didier (De­schamps) δεν θέλησε να μου τους δώσει. Τον Ιανουάριο ήμουν σύμφωνος για το Sebastian με τον αθλητικό διευθυντή Secco. Έχει ταλέντο, περνάει τον αντίπαλο όπως λίγοι στον κόσμο, δημιουργεί υπεροχή. Αλλά βλέπω πάντα τον Pie­ro σε εξαιρετική κατάσταση. Νοοτροπία και δυναμικότητα δεν τίθενται υπό συζήτηση. Το ξέρω: προπονείται κατά τρόπο επαγγελματικό, είναι πάντα "πεινασμένος" για νίκες. Αυτός είναι που βγάζει πάντα τη Juve από τα προβλήματα στις δύσκολες στιγμές"...
Αν αυτό δεν είναι ξεκάθαρη υποψηφιότητα, που έτρεχε μάλιστα από το πρωί... Μετά, έτρεξαν οι πρώην bianconeri σαν τον Miccoli, έκανε τα ανώφελα φάουλ του ο Sissoko (κάτιθ δείχνει και η νευρικότητα...), και συνέβη αυτό που είχε να συμβεί 46 χρόνια...

Ξεκαθάρισμα, έτσι ή αλλιώς...

Πάντως, αν είναι να γίνει ο,τιδήποτε, καλύτερα να γίνει άμεσα παρά να σέρνεται έτσι η ομάδα... Ειδάλλως, ας δούμε ότι η Roma είναι 2 βαθμούς πιο κάτω από μας, η Milan έναν πιο πάνω, όπως και η Fiorentina... Και, σε κάθε περίπτωση, ας δουλέψουμε (ας δουλέψουνε) για να φτάσουν στα αποτελέσματα που θα είναι αντάξια για Juve.