Το campionato είχε ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς: 4-1 επί της Palermo [1]. Ήρθε, όμως, μια σειρά κατραπακιές [2] με αποτέλεσμα στο τέλος της 6ης αγωνιστικής η Juve να έχει μόλις 4 από τους 12 διαθέσιμους βαθμούς... Στις 24 Οκτωβρίου απολύεται ο Αργεντινός Luis Antonio Carniglia (κατέχει το αρνητικό ρεκόρ του προπονητή που έμεινε λιγότερο στον πάγκο της Juve στο campionato: αυτές τις 6 αγωνιστικές) και στη θέση του αναλαμβάνει ο προπονητής των Ελπίδων, Ercole Rabitti (θα μείνει ως το τέλος της περιόδου) ο οποίος ως ποδοσφαιριστής είχε παίξει 6 ματς με τη Juve το '40 -και έντεκα χρόνια αργότερα θα οδηγούσε, ως προπονητής, την Torino στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας και θα έχανε από τη Roma...
"Pietruzzo" Anastasi: το πρόσωπο της αλλαγής
Δυο μέρες μετά την έλευση του Rabitti, την 26η Οκτωβρίου 1969, η Juventus αντιμετώπιζε την Inter που είχε 9 βαθμούς, έχοντας χάσει μόνον μέσα στη Ρώμη από την ομώνυμη ομάδα και έχοντας πετύχει μια ισοπαλία (1-1) μέσα στο Cagliari... Παρά την κάκιστη
βαθμολογική κατάσταση και τα κακά αποτελέσματα, το Communale ήταν ξέχειλο: 65.000 κόσμος! Δεν θα χρειαστεί πάνω από 1 λεπτό για να "πάρει φωτιά": τόσο, ένα λεπτό, χρειάστηκε ο Pietro ("Pietruzzo") Anastasi για να γράψει το 1-0. Όλα αλλάζαν ως δια μαγείας, με πρώτη την ίδια την ομάδα που δεν θα πτοηθεί ακόμα και όταν, στο 39', ο Boninsegna ισοφαρίσει. Δεκαπέντε λεπτά πριν τη λήξη, ο Bedin θα προσπαθούσε να διώξει ένα σουτ του Anastasi (πάλι) και θα έστελνε τη μπάλα στα δίχτυα της Inter: 2-1 και η κρίση άρχιζε να απομακρύνεται.Βέβαια, οι bianconeri θα χάσουν την επόμενη αγωνιστική από τη Napoli (1-0), θα αποκλειστούν και από τη Herta Berlin [3] στο Κύπελλο (Διεθνών) Εκθέσεων, τον πρόδρομο του Uefa, αλλά από εκεί και πέρα θα ξεκινήσει ένα σερί με 8 νίκες, μέσα και έξω -με Fiorentina, Milan, Roma μεταξύ άλλων, και πάει λέγοντας... Η Juve θα φτάσει ένα βαθμό από την κορυφή όπου βρισκόταν μια έκπληξη: η Cagliari. Μόνο τις τελευταίες αγωνιστικές θα ξαναγνωρίσει μια σχετική κάμψη με αποτέλεσμα να μείνει στην 3η θέση.
Πρωταθλήτρια εκείνη τη χρονιά; Η Cagliari του Gigi Riva, που θα κατακτήσει το μοναδικό της scudetto χωρίς να νικήσει ποτέ τη Juve: 1-1 στη Σαρδηνία (ακριβώς πριν τις 8 νίκες στη σειρά της Juve), 2-2 στο Τορίνο (η ελαφρά κάμψη που λέγαμε). Ο Anastasi θα αναδειχθεί τρίτος σκόρερ, με 15 γκολ -πρώτος, ο μεγάλος Riva, με 21 γκολ.
Η Juve θα χρειαστεί ένα χρόνο ακόμα -το 1970/71 θα βγει τέταρτη- για να σηκώσει κεφάλι αλλά όταν το σήκωσε άρχισαν να πέφτουν βροχή τα scudetti ενώ έφτασε και στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Να ελπίσουμε, τώρα, η διπλή νίκη, με τη Real Madrid και με την Torino, να αποδειχθούν φάρμακο ταχύτερης δράσης!
[1] Οι Σικελοί, που τελικά υποβιβάστηκαν, είχαν μάλιστα προηγηθεί μέσα στο Τορίνο στο 4ο λεπτό!
[2] 2η αγωνιστική: Verona-Juventus 1-0 (η Verona τερμάτισε 12η επί 16 ομάδων που έπαιζαν τότε στη Serie A). 3η αγωνιστική: Juventus-Bologna 1-1... 4η αγωνιστική, Sampdoria-Juventus 0-0 (η Samp στο τέλος σώθηκε στην 13η θέση). 5η αγωνιστική: Juventus-Torino 1-2, παρά το 1-0 του πρώτου ημιχρόνου... 6η αγωνιστική: Lanerossi Vicenza-Juventus 1-0...
[3] Χάσαμε 3-1 το πρώτο ματς στο Βερολίνο, στις 12 Νοεμβρίου, παρ' ότι προηγηθήκαμε -πάλι με τον Anastasi, στο 13'. Η ρεβάνς στο Τορίνο, δυο βδομάδες μετά, έληξε 0-0...
Πηγές: Maner Palma: "Juventus 110 anni della nostra storia", JuWorld.Net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου