Η Inter είναι η ομάδα που αναμετρήθηκε τις περισσότερες φορές απ' όλες με τη Juventus (209), έχοντας όμως την ίδια τύχη με όλες τις άλλες: τις περισσότερες έχασε... 94 νίκες η Juve, 51 ισοπαλίες, 64 νίκες οι nerazzurri, 303-263 η διαφορά τερμάτων υπέρ της Juve... Η αναλογία είναι υπερθετική για τη Juve εντός έδρας: 67 νίκες, 18 ισοπαλίες και 18 ήττες (σε κάθε είδους διοργάνωση), 177-89 τα γκολ.
Στο Μιλάνο, είναι αλήθεια, τα πράγματα δεν είναι τόσο ευνοϊκά αλλά και πάλι είναι πολύ πιο ισορροπημένα απ' όσο στο Τορίνο για την Inter: η Juve πέτυχε 26 νίκες, 33 ισοπαλίες και υπέστη 45 ήττες (125-173 τα γκολ)... Την τελευταία 4ετία, μέσα στο Μιλάνο οι bianconeri έχουν μια ήττα (3-2 τον Απρίλιο του 2004), 2 ισοπαλίες (και οι δυο με 2-2, πέρυσι στο Κύπελλο και το Νοέμβριο του 2004 στο campionato) και 2 νίκες: 2-1 πέρυσι το Μάρτιο (η Juve προηγήθηκε με τους Camoranesi και Trezeguet, μείωσε στο τέλος ο Maniche) και πάλι 2-1 το Φεβρουάριο του 2006: τότε είχε ανοίξει το σκορ ο Ibrahimovic, είχε ισοφαρίσει ο Samuel και είχε υπογράψει τη νίκη ο Del Piero στο 85' με ένα, ακόμα, μαγικό φάουλ!
Στο Μιλάνο, είναι αλήθεια, τα πράγματα δεν είναι τόσο ευνοϊκά αλλά και πάλι είναι πολύ πιο ισορροπημένα απ' όσο στο Τορίνο για την Inter: η Juve πέτυχε 26 νίκες, 33 ισοπαλίες και υπέστη 45 ήττες (125-173 τα γκολ)... Την τελευταία 4ετία, μέσα στο Μιλάνο οι bianconeri έχουν μια ήττα (3-2 τον Απρίλιο του 2004), 2 ισοπαλίες (και οι δυο με 2-2, πέρυσι στο Κύπελλο και το Νοέμβριο του 2004 στο campionato) και 2 νίκες: 2-1 πέρυσι το Μάρτιο (η Juve προηγήθηκε με τους Camoranesi και Trezeguet, μείωσε στο τέλος ο Maniche) και πάλι 2-1 το Φεβρουάριο του 2006: τότε είχε ανοίξει το σκορ ο Ibrahimovic, είχε ισοφαρίσει ο Samuel και είχε υπογράψει τη νίκη ο Del Piero στο 85' με ένα, ακόμα, μαγικό φάουλ!
Το φάουλ του capitano που άφησε άγαλμα (και) τον Julio Cesar, το 2006: έτσι έχανε η Inter...
Νίκη της Juve έχει καταγράψει η ιστορία στο πρώτο παιχνίδι ανάμεσα στις δυο ομάδες, στις 14 Νοεμβρίου 1909 (η Inter ιδρύθηκε το 1908 ως σχίσμα της Milan): 2-0 μέσα στο Τορίνο σε μια χρονιά, μάλιστα, που ήταν ιδιαίτερα καλή για τους nerazzurri -κατέκτησαν το πρώτο τους πρωτάθλημα σε αγώνα μπαράζ...
Σημαδεμένο το πρώτο scudetto της Inter
Αυτό το πρώτο scudetto έφτασε με έναν ιδιότυπο τρόπο... Η Inter ανταγωνιζόταν όλη τη χρονιά τους εν ενεργεία πρωταθλητές της Pro Vercelli από τους οποίους έχασαν 4-1 εντός έδρας και τους νίκησαν 2-1 εκτός. Στο τέλος, ισοβάθμησαν με 25 βαθμούς και ορίστηκε αγώνας μπαράζ για την ανάδειξη του πρωταθλητή.
Μόνον που η Ομοσπονδία, που εκείνη τη χρονιά είχε μετονομαστεί σε Federazione Italiana
Giuoco Calcio (FIGC) και είχε ορίσει ως έδρα της το Μιλάνο, προσδιόρισε ως ημέρα του μπαράζ την 24η Απριλίου, ημέρα που αγωνιζόταν η Εθνική Ενόπλων Δυνάμεων στην οποία έπαιζαν, κατά τους ίδιους τους nerazzurri, τρεις παίχτες της Pro Vercelli... Αυτή ζήτησε την αλλαγή ημερομηνίας την οποία δεν δέχτηκε ούτε η Inter ούτε η Ομοσπονδία... Οπότε, ο πρόεδρος της Pro Vercelli, Bozino, ανακοίνωσε ότι κανένας παίχτης της πρώτης ομάδας δεν θα αγωνιζόταν και κατέβασε την ...παιδική ομάδα (11-14 ετών): έφαγε 10 γκολ αλλά έβαλε και 3... Έτσι έγινε πρωταθλήτρια για πρώτη φορά στην ιστορία της η Inter (στη φωτογραφία εκείνη η ομάδα)...
Οι nerazzurri αποχώρησαν από το γήπεδο της Pro Vercelli (το μπαράζ γινόταν εκεί αφού οι vercellesi είχαν καλύτερη διαφορά τερμάτων) με τη συνοδεία των carabinieri... Tα χρονικά της εποχής αναφέρουν ότι ακόμα και τη δεκαετία του '30 οι επισκέπτες από το Μιλάνο που έφταναν με αυτοκίνητο στο Vercelli, που βρίσκεται στην περιφέρεια του Τορίνο, το Piemonte, έβρισκαν σκισμένα τα λάστιχά τους... Οι interisti αποφεύγουν να αναφέρονται σε αυτό το πρωτάθλημα με λεπτομέρειες, τελευταία όμως, υποστήριξαν πως η Pro Vercelli χαράμισε ένα πρωτάθλημα για να παίξουν τρεις παίχτες της σε ένα τουρνουά...
Πώς είχε κερδίσει η Juve το πρωτάθλημα του 1961 και
γιατί δεν είχε νόημα η διαμαρτυρία της Inter για την απόφαση
επανάληψης του Juventus-Inter όπου κατέβασε τις Ελπίδες: 9-1
(Update 3/10/2010) Βίντεο με την ιστορία του 1961...
Το 1961, έγινε κάτι που οι nerazzurri θεωρούν ανάλογο, μόνον που υπάρχει μια σημαντική διαφορά: το πρωτάθλημα είχε ήδη κριθεί -υπέρ της Juventus... Τι έγινε; Στις 16 Απριλίου 1961 η Juve (του Sivori και του Boniperti), υποδεχόταν την Inter, που ήταν 3η στη βαθμολογία με τη Milan 2η στους -1. Το κιγκλίδωμα του "Comunale" δεν άντεξε, 10.000 φίλαθλοι μπήκαν μέσα και κάθισαν όπου βρήκαν -δυο βολεύτηκαν στον πάγκο του προπονητή της Inter Helenio Herrera (!), η οποία ζήτησε να μη διεξαχθεί το ματς. Ο διαιτητής Gambarotta δεν δέχθηκε. Το ματς κράτησε 31', ο κόσμος εισέβαλλε στον αγωνιστικό χώρο, το ματς διακόπηκε και κατακυρώθηκε υπέρ της Inter με 2-0...
Η Milan βρέθηκε ένα βαθμό από τη Juve, η Inter 2. H Juve έκανε έφεση (την υπέγραφε ένας μελλοντικός της πρόεδρος, ο Chiusano) η οποία έγινε δεκτή τις παραμονές της τελευταίας αγωνιστικής (η Juve προηγείτο με 2 βαθμούς) οπότε διατάχθηκε η επανάληψη του ματς, μετά την 34η και τελευταία αγωνιστική... Με το σκεπτικό ότι η έφεση έγινε αποδεκτή από ομοσπονδιακό όργανο και πρόεδρος της Ομοσπονδίας ήταν ο Umberto Agnelli, πρόεδρος και
της Juve, η Inter κατήγγειλε σκάνδαλο και ο πρόεδρός της, Angelo Moratti (πατέρας του σημερινού), έστειλε στο γήπεδο τις Ελπίδες: στις 10 Ιουνίου 1961, με το πρωτάθλημα να έχει λήξει και να το έχει κερδίσει η Juventus με 3 βαθμούς διαφορά (η Inter έχασε το τελευταίο ματς με 2-0 από την Catania: "clamoroso al Ciballi"), οι bianconeri νίκησαν 9-1 με 6 γκολ του Sivori (έτσι έγινε ο μόνος που έβαλε 6 γκολ σε ένα ματς πρωταθλήματος), ένα του Nicolè, ένα του Mora και ένα αυτογκόλ. Το μοναδικό γκολ της Inter, το προσωρινό 7-1, το έβαλε με πέναλτυ ένας 18χρονος που θα γινόταν μεγάλος, ο Sandro Mazzola ο οποίος έκανε ντεμπούτο την ημέρα που ο μεγάλος Boniperti έλεγε αντίο στα γήπεδα... Ο Sivori (στη φωτογραφία) εκείνη τη χρονιά κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα...
Αναλυτικότερα, το φιλμ του campionato 1960/61
και πώς η Inter έβαλε τρικλοποδιά στον εαυτό της
Δεν έχει νόημα η επίκληση εκείνου του ματς για να ριχτούν σκιές στο 12ο scudetto της Juve. Το campionato του 1961, η Inter το έχασε από τα δικά της αποτελέσματα. Σε εκείνο το campionato η Inter βρέθηκε στην κορυφή την 6η αγωνιστική και έμεινε εκεί ως την 33η αγωνιστική οπότε έχασε στο γήπεδο της νεοφώτιστης Lecco (σήμερα παίζει στην C1) με 2-1 (1-1 στον πρώτο γύρο) την ώρα που η Juve έχανε 3-1 στο Μιλάνο από τη Milan. Την επόμενη, 24η αγωνιστική, η Juve έπιανε κορυφή νικώντας 1-0 την Torino ενώ η Milan έφερνε 0-0 με την Udinese και η Inter έχανε, στο 90' εντός έδρας, με 2-1 από την Padova η οποία είχε κερδίσει με το ίδιο σκορ και στον πρώτο γύρο... Την 25η αγωνιστική, η Inter έχανε 2-1 από τη Milan ενώ η Juve πέρναγε με 4-2 μέσα στη Bologna... Την 26η αγωνιστική, η Inter έχανε ξανά, στη Γένοβα από τη Sampdoria με 4-2 (ο Brighenti, που έβαλε και τα τέσσερα γκολ, τα δυο νικηφόρα τα έβαλε στο 86' και στο 88') ενώ η Juve νικούσε 3-0 τη Roma... Την 27η αγωνιστική η Juve πέρναγε με 1-0 μέσα στο γήπεδο της L.R.Vicenza ενώ η Inter άφηνε βαθμό (0-0) στη Bologna μέσα στο Μιλάνο. Έτσι φτάσαμε στην 28η αγωνιστική, με τη Juve πρωτοπόρο, και στο επίμαχο ματς Juventus-Inter με την εισβολή...
Διακόπηκε το ματς, κατακυρώθηκε (προσωρινά) στην Inter που πλησίασε τη Juventus και ιδού τα ματς των επόμενων αγωνιστικών, για τις τρεις ομάδες που ανταγωνίζονταν για το scudetto:
Αν εκείνο του επεισόδιο του 1960/61 είναι η απαρχή της έντονης αντιπαλότητας των δυο tifoserie, υπάρχει άλλο ένα επεισόδιο που κάθε bianconero θυμάται με χαρά (και κάθε nerazzurro με θλίψη): η 5η Μαϊου 2002. Ήταν ένα πρωτάθλημα με συνεχείς αλλαγές στην κορυφή μέχρι που η Inter πήρε διαφορά "ασφαλείας" 6 βαθμών από τη Juve (με την οποία είχε δυο ισοπαλίες [1]) και τη Roma την 29η αγωνιστική (το campionato είχε 34).
Και μετά άρχισε το χαρακίρι των nerazzurri: πρώτα έχασε εντός έδρας από την Atalanta με 2-1 (30η αγωνιστική) ενώ η Juve νικούσε 4-0 την Perugia. Την επόμενη αγωνιστική η Juve νικούσε 1-0 τη Milan και συνέχιζε το κυνήγι. Επιβραβευόταν την 32η αγωνιστική: η Inter κέρδιζε στο "Bentegodi" την Chievo από το 59' (το 2-1 το είχε κάνει ο Ronaldo) αλλά στο 91' ισοφαριζόταν! Η διαφορά γινόταν μόλις 1 βαθμός, με την Inter πάντα μπροστά...
Η 33η αγωνιστική άφηνε τη διαφορά αναλλοίωτη (νίκησαν και οι δυο) και έφτανε η 34η αγωνιστική, την 5η Μαϊου 2002: η Juve έπαιζε στο Udine: με γκολ των Trezeguet (2') και Del Piero (11') νικούσε 2-0 και όλοι είχαμε το αυτί στο ραδιοφωνάκι περιμένοντας τα νέα από τη Ρώμη όπου η Lazio, που διεκδικούσε την έξοδο στο Uefa, φιλοξενούσε την Inter με τους φιλάθλους της να ...υποστηρίζουν την Inter προκειμένου να μην κερδίσει η Juve και η Roma!... Στο 12', Και ενώ η Juve νικούσε 2-0, ο Vieri έδινε το προβάδισμα στην Inter αλλά στο 19' ο Poborsky ισοφάριζε. Στο 24' ο Di Biagio ξανάδινε το προβάδισμα στην Inter αλλά στο 45' ο Poborsky ξαναϊσοφάριζε. Και έπειτα, ήρθε η κατάρρευση: με δυο γκολ των Simeone (55') και Inzaghi (73') η Lazio νικούσε 4-2, η Inter έχανε απροσδόκητα το πρωτάθλημα και η Juventus έβαζε στην τροπαιοθήκη της το 26ο της scudetto!
H "5η Μαϊου" είχε ξανασυμβεί το ...1935,
πάλι με τη Lazio να κερδίζει την Inter με 4-2!
Το 2002 η ιστορία απλώς επαναλήφθηκε! Για πρώτη φορά, με ίδιους πρωταγωνιστές, είχε συμβεί το 1935, την τελευταία χρονιά της "χρυσής πενταετίας" της Juve: οι δυο ομάδες (στη φωτογραφία η Juventus πρωταθλήτρια 1934/35) ανταγωνίζονταν ως το τέλος (στις απευθείας αναμετρήσεις τους η Juve είχε πετύχει μια νίκη [2] και είχε και μια ισοπαλία), παρέα με τη Fiorentina που την προτελευταία αγωνιστική
τέθηκε εκτός μάχης χάνοντας 2-0 στην Alessandria.
Τελευταία αγωνιστική (2 Ιουνίου 1935), ισοβαθμία των δυο με τη Juve να αγωνίζεται στη Φλωρεντία και την Inter στη Ρώμη με τη Lazio... Στο 7' η Inter έπαιρνε το προβάδισμα με τον Porta (και κέρδιζε το πρωτάθλημα αφού η Juve έμενε στο 0-0). Στο 12' ο Levratto ισοφάριζε το ματς (και τη βαθμολογία). Στο 22' ένα από τα μεγαλύτερα σέντερ φορ του προπολεμικού ιταλικού ποδοσφαίρου, ο Silvio Piola, έφερνε τη Lazio μπροστά: 2-1 (και +1 για τη Juve). Στο 81' ο Ferrari έδινε το προβάδισμα (και τη νίκη) στη Juve επί της 3ης στη βαθμολογία Fiorentina μέσα στη Φλωρεντία: 1-0 και +2 επί της Inter. Συν δυο που γινόταν ακόμα πιο σίγουρο στο 82' όταν ο Piola έγραφε το 3-1.. Στο 88' ο μεγάλος Meazza μείωνε σε 3-2 αλλά στο αμέσως επόμενο λεπτό ο Piola θα έγραφε το τελικό 4-2 αφήνοντας την Inter 2 βαθμούς πίσω από τη Juve που κέρδιζε το 5ο συνεχόμενο πρωτάθλημά της και το 7ο, συνολικά για τότε, scudetto της...
Πώς έχασε το 1967 η Inter άλλο ένα πρωτάθλημα
από τη Juve και μαζί και ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών...
Το 1935 και το 2002 δεν ήταν οι μοναδικές φορές που η Juve κέρδισε στο νήμα το πρωτάθλημα από την Inter... Στις "μαύρες σελίδες" των nerazzurri υπάρχει σημειωμένο και το 1967, και όχι μόνο για το πρωτάθλημα... Η πραγματικά μεγάλη Inter εκείνων των χρόνων (είχε κερδίσει ήδη τα δυο μοναδικά της Κύπελλα Πρωταθλητριών, το 1963/64 και το 1964/65 επικρατώντας με 3-1 επί της Real Madrid και 1-0 επί της Benfica, αντίστοιχα ενώ είχε κερδίσει και τα πρωταθλήματα 1964/65 και 1965/66) ξεκίνησε πολύ δυνατά το πρωτάθλημα με 7 νίκες στη σειρά και βρέθηκε στην κορυφή μέχρι που την 12η αγωνιστική έχασε με 1-0 στη Ρώμη από τη ...Lazio, η οποία αγωνιζόταν να αποφύγει τον υποβιβασμό (τελικά έπεσε)... Η Juve την έφτασε προσωρινά αλλά έμεινε πάλι πίσω...
Στην απευθείας αναμέτρηση των δυο ομάδων, στο Μιλάνο για την 14η αγωνιστική, η Juve προηγήθηκε στο 44' με τον Menichelli και ισοφαρίστηκε από τον μεγάλο Mazzola στο 75'... Η Inter συνέχισε την κούρσα της. Την 30η αγωνιστική φάνηκε όλα να τελειώνουν: η Juve έχανε 3-1 από τη Milan αλλά την επόμενη, 31η αγωνιστική νικούσε την Inter με 1-0 (το γκολ ο Favalli). Στη συνέχεια, η Juve είχε δυο ματς εκτός έδρας και έπαιρνε ισοπαλία (1-1) στη Mantova ενώ κέρδιζε 1-0 στη Vicenza. H Inter είχε δυο ματς εντός έδρας αλλά έφερνε ισοπαλία και στα δυο: 1-1 με τη Napoli (ο Burgnich ισοφάριζε στο 81' το γκολ του Altafini) και 1-1 με τη Fiorentina (ο Domenghini ισοφάριζε για την Inter με πέναλτυ στο 72' το αυτογκόλ του Burgnich στο 69' με το οποίο είχαν προηγηθεί οι viola). Έτσι φτάσαμε στην τελευταία αγωνιστική με την Inter να βρίσκεται 1 βαθμό μπροστά από τη Juve η οποία υποδεχόταν τη Lazio που αγωνιζόταν να μην υποβιβαστεί ενώ οι nerazzurri πήγαιναν στη Mantova...
Στις 25 Μαϊου, τρεις μέρες πριν την τελευταία αγωνιστική, η Inter έχανε το Κύπελλο Πρωταθλητριών από τη Celtic Glascow... Στο 49' στη Mantova (όπου έπαιζε τερματοφύλακας ο μεγάλος Dino Zoff), ο πρώην nerazzurro Di Giacomo, έκανε μια σέντρα σουτ απ' τ' αριστερά, ο τερματοφύλακας της Inter έχανε τη μπάλα και 1-0. Η Juve, με δυο γκολ των Bercellino (47') και Zigoni (62') νικούσε 2-1 τη Lazio (και την έστελνε στη Serie B) κάνοντας δικό της το 13ο scudetto και αφήνοντας την Inter στα 11...
...και την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας
από την Padova (Serie B) και όλα αυτά σε 12 μέρες...
Οι nerazzurri κυκλοφορούσαν επί χρόνια μια φιλολογία για την απόδοση του τερματοφύλακά τους επειδή στη συνέχεια πέρασε στη Juve... Λησμονούν, όμως, ότι ο Di Giacomo (ο μόνος παίχτης της Mantova που είχε αρνηθεί πριμ νίκης επί της Inter), όταν πήρε τη μπάλα δεν πήγε προς την περιοχή αλλά προς τ' αριστερά αφήνοντας τον πρώην συμπαίκτη του Picchi (που του είπε: "μείνε στα πλάγια!") να τον συνοδεύσει...
Όπως λησμονούν ότι αμέσως μετά, στις 7 Ιουνίου 1967, η Inter έχανε την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας χάνοντας από την Padova, που ήταν στη ...Serie B, με 3-2: προηγήθηκε 2-0 η Padova με γκολ των Carminati (29') και Morelli (36'), ισοφάρισε η Inter με τους Suarez (39') και Mazzola (43') αλλά έχασε με γκολ του Carminati στο 57'...
Όπως λησμονούν ότι σε εκείνο το campionato η Inter έχασε, π.χ. 3 στους 4 διαθέσιμους βαθμούς από τη Lazio, ότι έχασε βαθμό εντός έδρας από τη Lecco, που έπεσε τελευταία στη βαθμολογία και την οποία η Inter ισοφάρισε (εντός έδρας...) στο 65', ότι έχασε, την 24η αγωνιστική και εντός έδρας, από την Torino με 2-1... (update) Όπως ξεχνούν τις αδικίες σε βάρος της Juventus (εδώ) και την σκανδαλώδη εύνοια υπέρ τους (εδώ)... Με κάτι τέτοιες ήττες βγήκε στην Inter το παρατσούκλι "perdazzurri" (perdere=χάνω) αντί του "nerazzurri"...
Και ένας υποβιβασμός που αποτράπηκε, το 1921/22,
μέσα από ένα συμβιβασμό και δυο μπαράζ εκτός προγράμματος...
Υπάρχει άλλη μια στιγμή που η Inter δεν θέλει να θυμάται: το 1921/22 διεξήχθησαν δυο πρωταθλήματα, λόγω σχίσματος σε επίπεδο Ομοσπονδίας: το ένα της επίσημης και αναγνωρισμένης από τη Fifa Ομοσπονδίας (Figc) και το άλλο, στο οποίο συμμετείχαν τόσο η Juve όσο και η Inter, της Confederazione Calcistica Italiana (CCI) που δημιουργήθηκε με προτροπή όλων των μεγάλων συλλόγων. Εκείνα τα δυο πρωταθλήματα έχουν αναγνωριστεί και τα δυο -η Figc και η Lega Calcio αναγνωρίζουν και σήμερα ότι εκείνη τη χρονιά αναδείχθηκαν δυο πρωταθλήτριες, η Novara (στο τουρνουά της Figc) και η Pro Vercelli (σε εκείνο της CCI)! Αυτό το στοιχείο έχει ιδιαίτερη σημασία μιας και οι nerazzurri υποστηρίζουν ότι τα πρωταθλήματα ενοποιήθηκαν καθ' οδόν... Στην πραγματικότητα, η ενοποίηση επιτεύχθηκε μετά τη λήξη των πρωταθλημάτων με τον "συμβιβασμό Colombo" όπως έμεινε στην ιστορία από το όνομα του διευθυντή της ..."Gazzetta dello Sport" (και κατοπινού προέδρου της Milan) που συγκάλεσε τους παράγοντες των δυο Ομοσπονδιών σε κοινή σύσκεψη προκειμένου να τα βρουν...
Προκειμένου να ενοποιηθεί το πρωτάθλημα ξανά, χρειάστηκε να ληφθεί μια απόφαση όσον αφορά τις ομάδες που θα υποβιβάζονταν. Απόφαση που αφορούσε την Inter η οποία, δυο χρόνια μετά το δεύτερο scudetto της, είχε βγει τελευταία με 11 βαθμούς στον Όμιλο Β όπου βγήκε πρώτη η Genoa που στη συνέχεια έχασε τον τελικό για τον τίτλο από την Pro Vercelli. Σύμφωνα με τον κανονισμό η Inter θα υποβιβαζόταν αλλά ο "συμβιβασμός Colombo" πρόβλεψε αγώνες μπαράζ για να προκύψουν οι ομάδες που θα έμεναν στην νέα Prima Divisione. Μόνον που η διαδικασία δεν ήταν ενιαία για τα δυο πρωταθλήματα που είχαν διεξαχθεί με αποτέλεσμα να αδικηθούν ομάδες του πρωταθλήματος της Figc που δεν είχαν υποβιβαστεί στο γήπεδο αλλά έμειναν εκτός, σε αντίθεση με ομάδες του πρωταθλήματος της CCI οι οποίες είχαν υποβιβαστεί, σαν την Inter (και τη Venezia) στις οποίες δόθηκε η δυνατότητα να παίξουν αγώνες μπαράζ...
Η Inter ευνοήθηκε και στη συνέχεια αφού μες το κατακαλόκαιρο, που μαζεύτηκαν οι ομάδες, κλήθηκε να παίξει με την Sport Club Italia di Milano η οποία δεν κατάφερε να κατεβάσει ενδεκάδα (και λίγες βδομάδες μετά διαλύθηκε) οπότε το ματς κατακυρώθηκε με 2-0 υπέρ της Inter... Στον επόμενο γύρο μπαράζ, όπου προκρίθηκε κατ' αυτόν τον τρόπο, η Inter συνάντησε την Libertas Firenze την οποία κέρδισε 3-0 στο Μιλάνο, στις 9 Ιουλίου 1922. Μια βδομάδα μετά, στη Φλωρεντία το ματς έληξε 1-1, η Inter "ψαρεύτηκε" στη νέα Serie A και έχει να περηφανεύεται ότι δεν βρέθηκε ποτέ στην κατώτερη κατηγορία...
16 (15+1) πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, 2 Πρωταθλητριών
Για την ιστορία, την επόμενη χρονιά η Inter βγήκε 7η στον Όμιλο Α όπου πρώτη αναδείχθηκε η Pro Vercelli η οποία έχασε στην τελική φάση από τη Genoa που επικράτησε στον τελικό επί της Lazio (4-1) και κέρδισε το προτελευταίο της πρωτάθλημα.
Η Inter έχει στην τροπαιοθήκη της 16 scudetti (το ένα της δόθηκε αφού αφαιρέθηκε από τη Juventus με την calciopoli): 1910, 1920, 1930, 1938, 1940, 1953, 1954, 1963, 1965, 1966, 1971, 1980, 1989, 2006 (αυτό της Juventus), 2007 (χωρίς τη Juventus), 2008. Επίσης: 5 Κύπελλα Ιταλίας, 4 Super Cup Ιταλίας, 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 2 Διηπειρωτικά και 2 Κύπελλα Uefa.
[1] Το ματς στο Τορίνο, στον πρώτο γύρο, έληξε 0-0. Στο δεύτερο γύρο, στο Μιλάνο, στις 9 Μαρτίου 2002, ο Seedorf (τότε έπαιζε στην Inter) άνοιξε το σκορ στο 6', ισοφάρισε ο Trezeguet στο 13', ο Tudor έδωσε το προβάδισμα στη Juve στο 81' και ο Seedorf ισοφάρισε στις καθυστερήσεις: 2-2...
[2] Το 1934/35 η Juve κέρδισε το ματς του πρώτου γύρου στο Τορίνο, στις 18 Νοεμβρίου 1934, με 1-0 (γκολ του Ferrari στο 69'). Στο δεύτερο γύρο, στο Μιλάνο στις 31 Μαρτίου 1935, το ματς έληξε 0-0.
Πηγές: Inter.it, JuWorld.Net, Lega Calcio, Figc.it, Ju29ro.com, (φωτογραφίες: Wikipedia)
Νίκη της Juve έχει καταγράψει η ιστορία στο πρώτο παιχνίδι ανάμεσα στις δυο ομάδες, στις 14 Νοεμβρίου 1909 (η Inter ιδρύθηκε το 1908 ως σχίσμα της Milan): 2-0 μέσα στο Τορίνο σε μια χρονιά, μάλιστα, που ήταν ιδιαίτερα καλή για τους nerazzurri -κατέκτησαν το πρώτο τους πρωτάθλημα σε αγώνα μπαράζ...
Σημαδεμένο το πρώτο scudetto της Inter
Αυτό το πρώτο scudetto έφτασε με έναν ιδιότυπο τρόπο... Η Inter ανταγωνιζόταν όλη τη χρονιά τους εν ενεργεία πρωταθλητές της Pro Vercelli από τους οποίους έχασαν 4-1 εντός έδρας και τους νίκησαν 2-1 εκτός. Στο τέλος, ισοβάθμησαν με 25 βαθμούς και ορίστηκε αγώνας μπαράζ για την ανάδειξη του πρωταθλητή.
Μόνον που η Ομοσπονδία, που εκείνη τη χρονιά είχε μετονομαστεί σε Federazione Italiana
Giuoco Calcio (FIGC) και είχε ορίσει ως έδρα της το Μιλάνο, προσδιόρισε ως ημέρα του μπαράζ την 24η Απριλίου, ημέρα που αγωνιζόταν η Εθνική Ενόπλων Δυνάμεων στην οποία έπαιζαν, κατά τους ίδιους τους nerazzurri, τρεις παίχτες της Pro Vercelli... Αυτή ζήτησε την αλλαγή ημερομηνίας την οποία δεν δέχτηκε ούτε η Inter ούτε η Ομοσπονδία... Οπότε, ο πρόεδρος της Pro Vercelli, Bozino, ανακοίνωσε ότι κανένας παίχτης της πρώτης ομάδας δεν θα αγωνιζόταν και κατέβασε την ...παιδική ομάδα (11-14 ετών): έφαγε 10 γκολ αλλά έβαλε και 3... Έτσι έγινε πρωταθλήτρια για πρώτη φορά στην ιστορία της η Inter (στη φωτογραφία εκείνη η ομάδα)...Οι nerazzurri αποχώρησαν από το γήπεδο της Pro Vercelli (το μπαράζ γινόταν εκεί αφού οι vercellesi είχαν καλύτερη διαφορά τερμάτων) με τη συνοδεία των carabinieri... Tα χρονικά της εποχής αναφέρουν ότι ακόμα και τη δεκαετία του '30 οι επισκέπτες από το Μιλάνο που έφταναν με αυτοκίνητο στο Vercelli, που βρίσκεται στην περιφέρεια του Τορίνο, το Piemonte, έβρισκαν σκισμένα τα λάστιχά τους... Οι interisti αποφεύγουν να αναφέρονται σε αυτό το πρωτάθλημα με λεπτομέρειες, τελευταία όμως, υποστήριξαν πως η Pro Vercelli χαράμισε ένα πρωτάθλημα για να παίξουν τρεις παίχτες της σε ένα τουρνουά...
Πώς είχε κερδίσει η Juve το πρωτάθλημα του 1961 και
γιατί δεν είχε νόημα η διαμαρτυρία της Inter για την απόφαση
επανάληψης του Juventus-Inter όπου κατέβασε τις Ελπίδες: 9-1
(Update 3/10/2010) Βίντεο με την ιστορία του 1961...
Το 1961, έγινε κάτι που οι nerazzurri θεωρούν ανάλογο, μόνον που υπάρχει μια σημαντική διαφορά: το πρωτάθλημα είχε ήδη κριθεί -υπέρ της Juventus... Τι έγινε; Στις 16 Απριλίου 1961 η Juve (του Sivori και του Boniperti), υποδεχόταν την Inter, που ήταν 3η στη βαθμολογία με τη Milan 2η στους -1. Το κιγκλίδωμα του "Comunale" δεν άντεξε, 10.000 φίλαθλοι μπήκαν μέσα και κάθισαν όπου βρήκαν -δυο βολεύτηκαν στον πάγκο του προπονητή της Inter Helenio Herrera (!), η οποία ζήτησε να μη διεξαχθεί το ματς. Ο διαιτητής Gambarotta δεν δέχθηκε. Το ματς κράτησε 31', ο κόσμος εισέβαλλε στον αγωνιστικό χώρο, το ματς διακόπηκε και κατακυρώθηκε υπέρ της Inter με 2-0...
Η Milan βρέθηκε ένα βαθμό από τη Juve, η Inter 2. H Juve έκανε έφεση (την υπέγραφε ένας μελλοντικός της πρόεδρος, ο Chiusano) η οποία έγινε δεκτή τις παραμονές της τελευταίας αγωνιστικής (η Juve προηγείτο με 2 βαθμούς) οπότε διατάχθηκε η επανάληψη του ματς, μετά την 34η και τελευταία αγωνιστική... Με το σκεπτικό ότι η έφεση έγινε αποδεκτή από ομοσπονδιακό όργανο και πρόεδρος της Ομοσπονδίας ήταν ο Umberto Agnelli, πρόεδρος και
της Juve, η Inter κατήγγειλε σκάνδαλο και ο πρόεδρός της, Angelo Moratti (πατέρας του σημερινού), έστειλε στο γήπεδο τις Ελπίδες: στις 10 Ιουνίου 1961, με το πρωτάθλημα να έχει λήξει και να το έχει κερδίσει η Juventus με 3 βαθμούς διαφορά (η Inter έχασε το τελευταίο ματς με 2-0 από την Catania: "clamoroso al Ciballi"), οι bianconeri νίκησαν 9-1 με 6 γκολ του Sivori (έτσι έγινε ο μόνος που έβαλε 6 γκολ σε ένα ματς πρωταθλήματος), ένα του Nicolè, ένα του Mora και ένα αυτογκόλ. Το μοναδικό γκολ της Inter, το προσωρινό 7-1, το έβαλε με πέναλτυ ένας 18χρονος που θα γινόταν μεγάλος, ο Sandro Mazzola ο οποίος έκανε ντεμπούτο την ημέρα που ο μεγάλος Boniperti έλεγε αντίο στα γήπεδα... Ο Sivori (στη φωτογραφία) εκείνη τη χρονιά κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα...Αναλυτικότερα, το φιλμ του campionato 1960/61
και πώς η Inter έβαλε τρικλοποδιά στον εαυτό της
Δεν έχει νόημα η επίκληση εκείνου του ματς για να ριχτούν σκιές στο 12ο scudetto της Juve. Το campionato του 1961, η Inter το έχασε από τα δικά της αποτελέσματα. Σε εκείνο το campionato η Inter βρέθηκε στην κορυφή την 6η αγωνιστική και έμεινε εκεί ως την 33η αγωνιστική οπότε έχασε στο γήπεδο της νεοφώτιστης Lecco (σήμερα παίζει στην C1) με 2-1 (1-1 στον πρώτο γύρο) την ώρα που η Juve έχανε 3-1 στο Μιλάνο από τη Milan. Την επόμενη, 24η αγωνιστική, η Juve έπιανε κορυφή νικώντας 1-0 την Torino ενώ η Milan έφερνε 0-0 με την Udinese και η Inter έχανε, στο 90' εντός έδρας, με 2-1 από την Padova η οποία είχε κερδίσει με το ίδιο σκορ και στον πρώτο γύρο... Την 25η αγωνιστική, η Inter έχανε 2-1 από τη Milan ενώ η Juve πέρναγε με 4-2 μέσα στη Bologna... Την 26η αγωνιστική, η Inter έχανε ξανά, στη Γένοβα από τη Sampdoria με 4-2 (ο Brighenti, που έβαλε και τα τέσσερα γκολ, τα δυο νικηφόρα τα έβαλε στο 86' και στο 88') ενώ η Juve νικούσε 3-0 τη Roma... Την 27η αγωνιστική η Juve πέρναγε με 1-0 μέσα στο γήπεδο της L.R.Vicenza ενώ η Inter άφηνε βαθμό (0-0) στη Bologna μέσα στο Μιλάνο. Έτσι φτάσαμε στην 28η αγωνιστική, με τη Juve πρωτοπόρο, και στο επίμαχο ματς Juventus-Inter με την εισβολή...
Διακόπηκε το ματς, κατακυρώθηκε (προσωρινά) στην Inter που πλησίασε τη Juventus και ιδού τα ματς των επόμενων αγωνιστικών, για τις τρεις ομάδες που ανταγωνίζονταν για το scudetto:
- 29η αγων.: Sampdoria-Juventus 3-2, Milan-Bari 1-3, SPAL-Inter 1-3
- 30η αγων.: Juve-Lecco 4-2, Fiorentina-Milan 4-2, Inter-Torino 1-1
- 31η αγων.: Juve-Atalanta 3-2, Inter-Fiorentina 2-2, Lazio-Milan 0-1
- 32η αγων.: Napoli-Juve 0-4, Roma-Inter 0-2, Milan-Lecco 1-1
- 33η αγων.: Padova-Juve 1-0, SPAL-Milan 1-2, Inter-Napoli 3-0
- 34η αγων.: Juve-Bari 1-1, Catania-Inter 2-0, Milan-L.R.Vicenza 0-0
(Update 24/3/2012) Αναλυτικότατα τι έγινε εκείνη τη χρονιά, εδώ.Η 5η Μαϊου 2002: νίκη στο νήμα μετά το χαρακίρι της Inter
Αν εκείνο του επεισόδιο του 1960/61 είναι η απαρχή της έντονης αντιπαλότητας των δυο tifoserie, υπάρχει άλλο ένα επεισόδιο που κάθε bianconero θυμάται με χαρά (και κάθε nerazzurro με θλίψη): η 5η Μαϊου 2002. Ήταν ένα πρωτάθλημα με συνεχείς αλλαγές στην κορυφή μέχρι που η Inter πήρε διαφορά "ασφαλείας" 6 βαθμών από τη Juve (με την οποία είχε δυο ισοπαλίες [1]) και τη Roma την 29η αγωνιστική (το campionato είχε 34).
Και μετά άρχισε το χαρακίρι των nerazzurri: πρώτα έχασε εντός έδρας από την Atalanta με 2-1 (30η αγωνιστική) ενώ η Juve νικούσε 4-0 την Perugia. Την επόμενη αγωνιστική η Juve νικούσε 1-0 τη Milan και συνέχιζε το κυνήγι. Επιβραβευόταν την 32η αγωνιστική: η Inter κέρδιζε στο "Bentegodi" την Chievo από το 59' (το 2-1 το είχε κάνει ο Ronaldo) αλλά στο 91' ισοφαριζόταν! Η διαφορά γινόταν μόλις 1 βαθμός, με την Inter πάντα μπροστά...
Η 33η αγωνιστική άφηνε τη διαφορά αναλλοίωτη (νίκησαν και οι δυο) και έφτανε η 34η αγωνιστική, την 5η Μαϊου 2002: η Juve έπαιζε στο Udine: με γκολ των Trezeguet (2') και Del Piero (11') νικούσε 2-0 και όλοι είχαμε το αυτί στο ραδιοφωνάκι περιμένοντας τα νέα από τη Ρώμη όπου η Lazio, που διεκδικούσε την έξοδο στο Uefa, φιλοξενούσε την Inter με τους φιλάθλους της να ...υποστηρίζουν την Inter προκειμένου να μην κερδίσει η Juve και η Roma!... Στο 12', Και ενώ η Juve νικούσε 2-0, ο Vieri έδινε το προβάδισμα στην Inter αλλά στο 19' ο Poborsky ισοφάριζε. Στο 24' ο Di Biagio ξανάδινε το προβάδισμα στην Inter αλλά στο 45' ο Poborsky ξαναϊσοφάριζε. Και έπειτα, ήρθε η κατάρρευση: με δυο γκολ των Simeone (55') και Inzaghi (73') η Lazio νικούσε 4-2, η Inter έχανε απροσδόκητα το πρωτάθλημα και η Juventus έβαζε στην τροπαιοθήκη της το 26ο της scudetto!
H "5η Μαϊου" είχε ξανασυμβεί το ...1935,
πάλι με τη Lazio να κερδίζει την Inter με 4-2!
Το 2002 η ιστορία απλώς επαναλήφθηκε! Για πρώτη φορά, με ίδιους πρωταγωνιστές, είχε συμβεί το 1935, την τελευταία χρονιά της "χρυσής πενταετίας" της Juve: οι δυο ομάδες (στη φωτογραφία η Juventus πρωταθλήτρια 1934/35) ανταγωνίζονταν ως το τέλος (στις απευθείας αναμετρήσεις τους η Juve είχε πετύχει μια νίκη [2] και είχε και μια ισοπαλία), παρέα με τη Fiorentina που την προτελευταία αγωνιστική
τέθηκε εκτός μάχης χάνοντας 2-0 στην Alessandria.Τελευταία αγωνιστική (2 Ιουνίου 1935), ισοβαθμία των δυο με τη Juve να αγωνίζεται στη Φλωρεντία και την Inter στη Ρώμη με τη Lazio... Στο 7' η Inter έπαιρνε το προβάδισμα με τον Porta (και κέρδιζε το πρωτάθλημα αφού η Juve έμενε στο 0-0). Στο 12' ο Levratto ισοφάριζε το ματς (και τη βαθμολογία). Στο 22' ένα από τα μεγαλύτερα σέντερ φορ του προπολεμικού ιταλικού ποδοσφαίρου, ο Silvio Piola, έφερνε τη Lazio μπροστά: 2-1 (και +1 για τη Juve). Στο 81' ο Ferrari έδινε το προβάδισμα (και τη νίκη) στη Juve επί της 3ης στη βαθμολογία Fiorentina μέσα στη Φλωρεντία: 1-0 και +2 επί της Inter. Συν δυο που γινόταν ακόμα πιο σίγουρο στο 82' όταν ο Piola έγραφε το 3-1.. Στο 88' ο μεγάλος Meazza μείωνε σε 3-2 αλλά στο αμέσως επόμενο λεπτό ο Piola θα έγραφε το τελικό 4-2 αφήνοντας την Inter 2 βαθμούς πίσω από τη Juve που κέρδιζε το 5ο συνεχόμενο πρωτάθλημά της και το 7ο, συνολικά για τότε, scudetto της...
Πώς έχασε το 1967 η Inter άλλο ένα πρωτάθλημα
από τη Juve και μαζί και ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών...
Το 1935 και το 2002 δεν ήταν οι μοναδικές φορές που η Juve κέρδισε στο νήμα το πρωτάθλημα από την Inter... Στις "μαύρες σελίδες" των nerazzurri υπάρχει σημειωμένο και το 1967, και όχι μόνο για το πρωτάθλημα... Η πραγματικά μεγάλη Inter εκείνων των χρόνων (είχε κερδίσει ήδη τα δυο μοναδικά της Κύπελλα Πρωταθλητριών, το 1963/64 και το 1964/65 επικρατώντας με 3-1 επί της Real Madrid και 1-0 επί της Benfica, αντίστοιχα ενώ είχε κερδίσει και τα πρωταθλήματα 1964/65 και 1965/66) ξεκίνησε πολύ δυνατά το πρωτάθλημα με 7 νίκες στη σειρά και βρέθηκε στην κορυφή μέχρι που την 12η αγωνιστική έχασε με 1-0 στη Ρώμη από τη ...Lazio, η οποία αγωνιζόταν να αποφύγει τον υποβιβασμό (τελικά έπεσε)... Η Juve την έφτασε προσωρινά αλλά έμεινε πάλι πίσω...
Στην απευθείας αναμέτρηση των δυο ομάδων, στο Μιλάνο για την 14η αγωνιστική, η Juve προηγήθηκε στο 44' με τον Menichelli και ισοφαρίστηκε από τον μεγάλο Mazzola στο 75'... Η Inter συνέχισε την κούρσα της. Την 30η αγωνιστική φάνηκε όλα να τελειώνουν: η Juve έχανε 3-1 από τη Milan αλλά την επόμενη, 31η αγωνιστική νικούσε την Inter με 1-0 (το γκολ ο Favalli). Στη συνέχεια, η Juve είχε δυο ματς εκτός έδρας και έπαιρνε ισοπαλία (1-1) στη Mantova ενώ κέρδιζε 1-0 στη Vicenza. H Inter είχε δυο ματς εντός έδρας αλλά έφερνε ισοπαλία και στα δυο: 1-1 με τη Napoli (ο Burgnich ισοφάριζε στο 81' το γκολ του Altafini) και 1-1 με τη Fiorentina (ο Domenghini ισοφάριζε για την Inter με πέναλτυ στο 72' το αυτογκόλ του Burgnich στο 69' με το οποίο είχαν προηγηθεί οι viola). Έτσι φτάσαμε στην τελευταία αγωνιστική με την Inter να βρίσκεται 1 βαθμό μπροστά από τη Juve η οποία υποδεχόταν τη Lazio που αγωνιζόταν να μην υποβιβαστεί ενώ οι nerazzurri πήγαιναν στη Mantova...
Στις 25 Μαϊου, τρεις μέρες πριν την τελευταία αγωνιστική, η Inter έχανε το Κύπελλο Πρωταθλητριών από τη Celtic Glascow... Στο 49' στη Mantova (όπου έπαιζε τερματοφύλακας ο μεγάλος Dino Zoff), ο πρώην nerazzurro Di Giacomo, έκανε μια σέντρα σουτ απ' τ' αριστερά, ο τερματοφύλακας της Inter έχανε τη μπάλα και 1-0. Η Juve, με δυο γκολ των Bercellino (47') και Zigoni (62') νικούσε 2-1 τη Lazio (και την έστελνε στη Serie B) κάνοντας δικό της το 13ο scudetto και αφήνοντας την Inter στα 11...
...και την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας
από την Padova (Serie B) και όλα αυτά σε 12 μέρες...
Οι nerazzurri κυκλοφορούσαν επί χρόνια μια φιλολογία για την απόδοση του τερματοφύλακά τους επειδή στη συνέχεια πέρασε στη Juve... Λησμονούν, όμως, ότι ο Di Giacomo (ο μόνος παίχτης της Mantova που είχε αρνηθεί πριμ νίκης επί της Inter), όταν πήρε τη μπάλα δεν πήγε προς την περιοχή αλλά προς τ' αριστερά αφήνοντας τον πρώην συμπαίκτη του Picchi (που του είπε: "μείνε στα πλάγια!") να τον συνοδεύσει...
Όπως λησμονούν ότι αμέσως μετά, στις 7 Ιουνίου 1967, η Inter έχανε την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας χάνοντας από την Padova, που ήταν στη ...Serie B, με 3-2: προηγήθηκε 2-0 η Padova με γκολ των Carminati (29') και Morelli (36'), ισοφάρισε η Inter με τους Suarez (39') και Mazzola (43') αλλά έχασε με γκολ του Carminati στο 57'...
Όπως λησμονούν ότι σε εκείνο το campionato η Inter έχασε, π.χ. 3 στους 4 διαθέσιμους βαθμούς από τη Lazio, ότι έχασε βαθμό εντός έδρας από τη Lecco, που έπεσε τελευταία στη βαθμολογία και την οποία η Inter ισοφάρισε (εντός έδρας...) στο 65', ότι έχασε, την 24η αγωνιστική και εντός έδρας, από την Torino με 2-1... (update) Όπως ξεχνούν τις αδικίες σε βάρος της Juventus (εδώ) και την σκανδαλώδη εύνοια υπέρ τους (εδώ)... Με κάτι τέτοιες ήττες βγήκε στην Inter το παρατσούκλι "perdazzurri" (perdere=χάνω) αντί του "nerazzurri"...
Και ένας υποβιβασμός που αποτράπηκε, το 1921/22,
μέσα από ένα συμβιβασμό και δυο μπαράζ εκτός προγράμματος...
Υπάρχει άλλη μια στιγμή που η Inter δεν θέλει να θυμάται: το 1921/22 διεξήχθησαν δυο πρωταθλήματα, λόγω σχίσματος σε επίπεδο Ομοσπονδίας: το ένα της επίσημης και αναγνωρισμένης από τη Fifa Ομοσπονδίας (Figc) και το άλλο, στο οποίο συμμετείχαν τόσο η Juve όσο και η Inter, της Confederazione Calcistica Italiana (CCI) που δημιουργήθηκε με προτροπή όλων των μεγάλων συλλόγων. Εκείνα τα δυο πρωταθλήματα έχουν αναγνωριστεί και τα δυο -η Figc και η Lega Calcio αναγνωρίζουν και σήμερα ότι εκείνη τη χρονιά αναδείχθηκαν δυο πρωταθλήτριες, η Novara (στο τουρνουά της Figc) και η Pro Vercelli (σε εκείνο της CCI)! Αυτό το στοιχείο έχει ιδιαίτερη σημασία μιας και οι nerazzurri υποστηρίζουν ότι τα πρωταθλήματα ενοποιήθηκαν καθ' οδόν... Στην πραγματικότητα, η ενοποίηση επιτεύχθηκε μετά τη λήξη των πρωταθλημάτων με τον "συμβιβασμό Colombo" όπως έμεινε στην ιστορία από το όνομα του διευθυντή της ..."Gazzetta dello Sport" (και κατοπινού προέδρου της Milan) που συγκάλεσε τους παράγοντες των δυο Ομοσπονδιών σε κοινή σύσκεψη προκειμένου να τα βρουν...
Προκειμένου να ενοποιηθεί το πρωτάθλημα ξανά, χρειάστηκε να ληφθεί μια απόφαση όσον αφορά τις ομάδες που θα υποβιβάζονταν. Απόφαση που αφορούσε την Inter η οποία, δυο χρόνια μετά το δεύτερο scudetto της, είχε βγει τελευταία με 11 βαθμούς στον Όμιλο Β όπου βγήκε πρώτη η Genoa που στη συνέχεια έχασε τον τελικό για τον τίτλο από την Pro Vercelli. Σύμφωνα με τον κανονισμό η Inter θα υποβιβαζόταν αλλά ο "συμβιβασμός Colombo" πρόβλεψε αγώνες μπαράζ για να προκύψουν οι ομάδες που θα έμεναν στην νέα Prima Divisione. Μόνον που η διαδικασία δεν ήταν ενιαία για τα δυο πρωταθλήματα που είχαν διεξαχθεί με αποτέλεσμα να αδικηθούν ομάδες του πρωταθλήματος της Figc που δεν είχαν υποβιβαστεί στο γήπεδο αλλά έμειναν εκτός, σε αντίθεση με ομάδες του πρωταθλήματος της CCI οι οποίες είχαν υποβιβαστεί, σαν την Inter (και τη Venezia) στις οποίες δόθηκε η δυνατότητα να παίξουν αγώνες μπαράζ...
Η Inter ευνοήθηκε και στη συνέχεια αφού μες το κατακαλόκαιρο, που μαζεύτηκαν οι ομάδες, κλήθηκε να παίξει με την Sport Club Italia di Milano η οποία δεν κατάφερε να κατεβάσει ενδεκάδα (και λίγες βδομάδες μετά διαλύθηκε) οπότε το ματς κατακυρώθηκε με 2-0 υπέρ της Inter... Στον επόμενο γύρο μπαράζ, όπου προκρίθηκε κατ' αυτόν τον τρόπο, η Inter συνάντησε την Libertas Firenze την οποία κέρδισε 3-0 στο Μιλάνο, στις 9 Ιουλίου 1922. Μια βδομάδα μετά, στη Φλωρεντία το ματς έληξε 1-1, η Inter "ψαρεύτηκε" στη νέα Serie A και έχει να περηφανεύεται ότι δεν βρέθηκε ποτέ στην κατώτερη κατηγορία...
16 (15+1) πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, 2 Πρωταθλητριών
Για την ιστορία, την επόμενη χρονιά η Inter βγήκε 7η στον Όμιλο Α όπου πρώτη αναδείχθηκε η Pro Vercelli η οποία έχασε στην τελική φάση από τη Genoa που επικράτησε στον τελικό επί της Lazio (4-1) και κέρδισε το προτελευταίο της πρωτάθλημα.
Η Inter έχει στην τροπαιοθήκη της 16 scudetti (το ένα της δόθηκε αφού αφαιρέθηκε από τη Juventus με την calciopoli): 1910, 1920, 1930, 1938, 1940, 1953, 1954, 1963, 1965, 1966, 1971, 1980, 1989, 2006 (αυτό της Juventus), 2007 (χωρίς τη Juventus), 2008. Επίσης: 5 Κύπελλα Ιταλίας, 4 Super Cup Ιταλίας, 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 2 Διηπειρωτικά και 2 Κύπελλα Uefa.
[1] Το ματς στο Τορίνο, στον πρώτο γύρο, έληξε 0-0. Στο δεύτερο γύρο, στο Μιλάνο, στις 9 Μαρτίου 2002, ο Seedorf (τότε έπαιζε στην Inter) άνοιξε το σκορ στο 6', ισοφάρισε ο Trezeguet στο 13', ο Tudor έδωσε το προβάδισμα στη Juve στο 81' και ο Seedorf ισοφάρισε στις καθυστερήσεις: 2-2...
[2] Το 1934/35 η Juve κέρδισε το ματς του πρώτου γύρου στο Τορίνο, στις 18 Νοεμβρίου 1934, με 1-0 (γκολ του Ferrari στο 69'). Στο δεύτερο γύρο, στο Μιλάνο στις 31 Μαρτίου 1935, το ματς έληξε 0-0.
Πηγές: Inter.it, JuWorld.Net, Lega Calcio, Figc.it, Ju29ro.com, (φωτογραφίες: Wikipedia)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου