Carlo Parola, ο παίχτης έμβλημα

Τι περίεργη που 'ναι η ζωή... Να είσαι ο μεγαλύτερος ευρωπαίος στόπερ μετά τον πόλεμο, να είσαι ο μόνος Ιταλός ο οποίος έπαιξε στην Μικτή Ευρώπης που υποδέχτηκε την είσοδο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Αγγλίας στη Fifa [1] και τελικά να περνάς στο συλλογικό υποσυνείδητο και στην ιστορία μέσω ενός εξωφύλλου που σε δείχνει να κάνεις... ανάποδο ψαλίδι και δη, σωτηρίας του τέρματός σου!

Ο λόγος, για τον μεγάλο Carlo ("Carletto") Parola που γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 20 Σεπτεμβρίου 1922. Σπουδαίος παίχτης που αγωνίστηκε στη Juventus, στην οποία έφτασε από την Dopolavoro Fiat, από το 1939 [2] ως το 1954, οπότε παραχωρήθηκε στη Lazio με την οποία ολοκλήρωσε την καριέρα του παίζοντας μόλις σε 7 παιχνίδια... Έναντι των 340 συμμετοχών στη Juve κατά τη διάρκεια των οποίων ο Parola σημείωσε και 11 γκολ...
Η εικόνα του όμως έμεινε χαραγμένη για πάντα στο συλλογικό υποσυνείδητο (και μεγάλωσε γενιές και γενιές Ιταλών) εξαιτίας ενός ανάποδου ψαλιδιού που έκανε στο 80ο λεπτό του Fiorentina-Juventus 0-0, στις 15 Ιανουαρίου 1950 [3], όταν είδε τον αντίπαλό του να φεύγει μόνος προς τον τερματοφύλακα: ο Parola σηκώθηκε και με ανάποδο ψαλίδι "έκλεψε" τη μπάλα! Αυτό το ανάποδο ψαλίδι, φιγούρα που δεν συνηθιζόταν τότε, έγινε σύμβολο της συλλογής των άλμπουμ με παίχτες και ομάδες σε αυτοκόλλητα που έβγαζε η Panini... Βέβαια, για να τον κάνει εθνικό σύμβολο, η Panini του ..."άλλαξε τα φώτα" (ή, μάλλον, την εμφάνιση); έβγαλε την ένδοξη φανέλα των bianconeri και του έβαλε μια κόκκινη, λευκό σορτσάκι και μαύρες κάλτσες...
Δεν είχε συμβεί ακόμη αυτό το ανάποδο ψαλίδι όταν ο Parola μπήκε στα επίκαιρα της εποχής με άλλη αφορμή: η Juve επέστρεφε από τη Ρώμη μετά από μια νίκη επί της Lazio με 4-0 [4] όταν, κατεβαίνοντας από το τρένο, οι παίχτες είδαν πλήθος πολύ και νόμισαν ότι η υποδοχή ήταν γι' αυτούς... Όμως όχι, ήταν για τη σταρ της εποχής, τη σπουδαία Anna Magnani που ταξίδευε στο ίδιο τρένο με τον σπουδαίο δημιουργό της επιτυχίας τους "Roma citta' aperta", τον σκηνοθέτη Roberto Rossellini. Οι φωτορεπόρτερ δεν έχασαν, φυσικά, την ευκαιρία να βάλουν την ομάδα δίπλα στη σταρ και έτσι ο Parola βρέθηκε δίπλα στη Magnani -ήταν 20 Σεπτεμβρίου 1948, ανήμερα στα γενέθλιά του!

Χάρισε στη Juve ένα πρωτάθλημα και ως προπονητής της

Τα χρόνια πέρασαν και ο "Carletto", που ως παίχτης είχε κερδίσει δυο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο, επέστρεψε στη Juve ως προπονητής και μάλιστα δυο φορές -όπως παραδέχθηκε ο ίδιος: "υπήρξα πολύ μεγάλος παίχτης για να είμαι πολύ μεγάλος προπονητής"... Η πρώτη ήταν το 1961/62 και η Juve βγήκε 12η ενώ έφτασε στα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών... Η δεύτερη φορά κράτησε δυο χρόνια, από το 1974 ως το 1976, όταν πρόεδρος ήταν ο παλιός του συμπαίκτης, ο θρυλικός Giampiero Boniperti, και είχε σαφώς καλύτερα αποτελέσματα. Την πρώτη χρονιά, 1974/75 η Juve κέρδισε το 16ο της πρωτάθλημα και έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Uefa ενώ τη δεύτερη χρονιά, 1975/76, η ομάδα έφτασε στους "16" του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και τερμάτισε 2η στο πρωτάθλημα... Ξημέρωνε όμως πια, η εποχή Trapattoni...

[1] Σ' εκείνο το ματς, με τη Μικτή Ευρώπης έπαιξαν οι: Da Rui (Γαλλία), Peterson (Δανία), Steffen (Ελβετία), Carey (Έιρε), Parola (Italia), Ludl (Τσεχοσλοβακία), Lambrechts (Bέλγιο), Gren (Σουηδία), Nordhal (Σουηδία), Wilkes (Ολλανδία), Praest (Δανία). Οι Άγγλοι επικράτησαν 4-1 αλλά όλων τα μάτια έμειναν καρφωμενα πάνω στον Parola: έπαινοι και επαγγελματικές προτάσεις...
[2] Η περιπέτεια για τον 18χρονο μικρό ξεκίναγε στις 3 Δεκεμβρίου 1939 σε ένα Juventus-Novara 1-0
[3] Το συγκεκριμένο ματς συνδέεται και με μια άλλη δόξα της Juventus, τον Sergio Cervato που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα στη Fiorentina. Ο Cervato υπήρξε ειδικός στα πέναλτυ (και στα φάουλ) αλλά εκείνη την ημέρα συνέβη το κοσμοϊστορικό: έχασε πέναλτυ! Η Juve έφυγε με την ισοπαλία και κατέκτησε το 8ο scudetto της.
[4] Τα γκολ τα έβαλαν, ο Sentimenti III (6'), ο Capriola (13') και ο Boniperti (19' και 85').

Πηγές: Il pallone racconta, Maner Palma: "Juventus 110 anni della nostra storia", JuWorld.Net