Διπλή γιορτή απόψε για τη Juventus αφού μια 28η Φεβρουαρίου (του 1942) γεννιόταν ένας από τους μεγαλύτερους τερματοφύλακες της, ο Dino Zoff ο οποίος ακριβώς 48 χρόνια μετά και αφού είχε κατακτήσει τα πάντα ως ποδοσφαιριστής, χάριζε στους bianconeri το 8ο Κύπελλο Ιταλίας ως προπονητής...
Ο μεγάλος Zoff, που πρωτοφόρεσε τη φανέλα της Juventus χρόνια πριν παίξει στην ομάδα (η συναρπαστική ιστορία σε ένα παλιότερο post εδώ), οδηγούσε για δεύτερη χρονιά τη Juventus. Την προηγούμενη είχε τερματίσει 4ος, εκείνη τη σεζόν (1989/1990), χρονιά του Μουντιάλ της Ιταλίας, θα οδηγούσε τη Juventus στην κατάκτηση ενός Κυπέλλου Uefa και ενός Κυπέλλου Ιταλίας [1]. Η κατάκτηση αυτού του δευτέρου, ξεκίνησε σαν σήμερα στο Τορίνο. Τότε ο τελικός ήταν διπλός και ήδη οι δυο σύλλογοι είχαν συμφωνήσει στο αίτημα της Milan να μετατεθεί η προγραμματισμένη για τις 14 Μαρτίου ρεβάνς για τις 25 Απριλίου, λίγες μέρες πριν το τέλος του campionato.
0-0 στον πρώτο τελικό Κυπέλλου με τη Milan
που θα έβγαινε Πρωταθλήτρια Ευρώπης ενώ
η Juventus θα κατακτούσε το Κύπελλο Uefa
και η Sampdoria το Κυπελλούχων!
Ο λόγος, απλός: στις 11 Μαρτίου παιζόταν το Juventus-Milan για το πρωτάθλημα (νίκησαν οι bianconeri 3-0 με ένα γκολ του Schillaci στο 7' και δυο του Barros, στο 18' και 47') και αμέσως μετά οι rossoneri έπαιζαν στο Πρωταθλητριών το οποίο, τελικά, η ομάδα του Sacchi θα κατακτούσε επικρατώντας στον τελικό 1-0 τη Benfica.
H Juventus με τη σειρά της θα κατακτούσε το Κύπελλο Uefa επικρατώντας επί της Fiorentina (3-1 και 0-0) ενώ και το Κύπελλο Κυπελλούχων θα πήγαινε στην Ιταλία, στην Sampdoria. Μόνο το Παγκόσμιο θα χανόταν εμποδίζοντας έτσι το ρεκόρ να γίνει ανεπανάληπτο...
Στο δρόμο για τον τελικό, η Juve απέκλεισε
την Κυπελλούχο Ευρώπης Sampdoria και τη Roma
Η Juventus θα έφτανε στον τελικό (του Κυπέλλου Ιταλίας) νικώντας την Cagliari (εκτός έδρας 1-0, γκολ του Zavarov στο 108') και την Taranto (εντός έδρας 2-1, με γκολ των Schillaci 14' και Zavarov 42') και επικρατώντας κατά σειρά: επί της Pescara (εκτός έδρας 1-0 με γκολ του Zavarov στο 13') και της Sampdoria (εντός έδρας 2-1 με γκολ των Marocchi 6' και De Agostini με πέναλτυ στο 87') σε ένα μίνι Όμιλο τριών ομάδων. Στα ημιτελικά απέκλεισε τη Roma: 2-0 εντός έδρας (Casiraghi στο 5' και στο 85') και 2-3 στη Ρώμη: αφού βρέθηκε να χάνει 2-0 στο 27', η Juve ισοφάρισε με Alessio (51'), Schillaci (64') και υπέστη την άνευ ουσίας και επιπτώσεων ήττα στο 73'. Η Milan, που είχε αποκλείσει Parma, Cremonese, Messina, Atalanta, στα ημιτελικά απέκλεισε τη Napoli.
Ο πρώτος τελικός του Κυπέλλου έγινε σαν σήμερα και δεν έχει ιδιαίτερη ιστορία: έληξε 0-0, παρ' ότι η Milan έπαιξε τα τελευταία 21' με δέκα λόγω της αποβολής του Rijkaard. Αυτή η λευκή ισοπαλία, όμως, θα έβαζε τις βάσεις για την κατάκτηση του Κυπέλλου στη ρεβάνς της 25ης Απριλίου, Ημέρας της Απελευθέρωσης (το 1945): με γκολ του Galia στο 17' η Juve θα νικούσε 1-0 και θα σήκωνε το 8ο Κύπελλο Ιταλίας της ιστορίας της -ο εορτάζων Dino Zoff είχε κερδίσει άλλα δυο ως παίχτης: το 6ο, το 1978/79 και το 7ο, το 1982/83, στην τελευταία του χρονιά πριν κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
JUVENTUS - MILAN 0-0
Κίτρινες κάρτες: Ancelotti, F. Galli (M)
Κόκκινη κάρτα: Rijkaard στο 69'
Διαιτητής: D' Elia
JUVENTUS: Tacconi, Galia, De Agostini, Alessio, Bonetti, Tricella (78' Brio), Aleinikov, Barros, Casiraghi, Marocchi, Schillaci.
Προπονητής: Dino Zoff.
MILAN: G. Galli, Tassotti, Maldini, Fuser (76' Stroppa), F. Galli, Baresi, Massaro, Rijkaard, Van Basten, Ancelotti, Evani (88' Salvatori).
Προπονητής: Arrigo Sacchi.
[1] Στο πρωτάθλημα η Juventus θα τερμάτιζε 3η/4η, ισόβαθμη με την Inter στους 44 βαθμούς, 7 λιγότερους από τη Napoli που, με τον Maradona στις τάξεις της κέρδιζε το δεύτερο scudetto της. Στη 2η θέση η Milan, δυο βαθμούς πίσω από τη Napoli.
Πηγές: JuWorld.Net, La Repubblica & wikipedai (η φωτογραφία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου