Βραζιλία-Ιταλία σημαίνει 5 Παγκόσμια Κύπελλα εναντίον 4 Παγκοσμίων Κυπέλλων, σημαίνει Ιστορία με "Ι" κεφαλαίο! Οι δυο μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου έχουν συναντηθεί μόλις 12 φορές (τις 7 σε φιλικά) και αυτό κάνει ακόμα πιο ιστορική την όποια αναμέτρησή τους αφού δυο από τις 5 επίσημες συναντήσεις τους, 2 ήταν σε τελικό Μουντιάλ -και στις δυο επικράτησε η Βραζιλία, τη δεύτερη στα πέναλτυ...- μια με ημιτελικό όπου νίκησε η Ιταλία και μία με μικρό τελικό, όπου νίκησε η Βραζιλία. Η πέμπτη επίσημη συνάντηση είναι το θρυλικό ματς του 1982, το τελευταίο που κέρδισε η Ιταλία... Στα 12 ματς, έχουν σημειωθεί 5 νίκες από κάθε πλευρά και δυο ισοπαλίες (η μία οδήγησε σε πέναλτυ).
Με δυο γκολ του Del Piero το 3-3 του 1997
Πάντως, η τελευταία συνάντηση έγινε πριν από 12 χρόνια, ήταν και πάλι ένα φιλικό ματς, έγινε στο πλαίσιο του τουρνουά της Γαλλίας που προηγήθηκε του Γαλλικού Μουντιάλ του 1998 και έληξε ισόπαλο. Ήταν 8 Ιουνίου 1997, η συνάντηση έγινε στη Λυών και η Ιταλία προηγήθηκε 2-0 και 3-1 για να δει τους verdeoro να ισοφαρίζουν τελικά σε 3-3... Τα γκολ της Squadra Azzurra είχαν υπογραφή bianconera: Alex Del Piero στο 6' (1-0) και στο 61' με πέναλτυ (ήταν το 3-1). Ενδιάμεσα, για την Ιταλία είχε σκοράρει ο ...Aldair με αυτογκόλ στο 23': 2-0. Με ένα αυτογκόλ, του Lombardo στο 35', είχε μειώσει σε 2-1 η Βραζιλία. Ο Ronaldo στο 72' και ο Romario στο 84' είχαν κάνει το 3-3... Ο Del Piero είχε βγει πρώτος σκόρερ σε εκείνο το τουρνουά καθώς είχε σκοράρει και στο 90' του ματς με τους γηπεδούχους Γάλλους (2-2) που την επόμενη χρονιά θα πέταγαν έξω την Ιταλία στα πέναλτυ (4-3) και θα κέρδιζαν το Μουντιάλ επικρατώντας με 3-0 επί της Βραζιλίας στον τελικό.
0-1 το 1989 με γκολ του Andre' Cruz στη Bologna
Το 1989, στη Bologna, στο τουρνουά που διεξήχθη ενόψει του Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990, ήταν ο Andre' Cruz εκείνος που έδωσε τη λύση: 1-0 υπέρ της Βραζιλίας στο 77' της 14ης Οκτωβρίου -ο σκόρερ, που τα επόμενα χρόνια θα έπαιζε στη Napoli, τη Milan και την Torino, είχε μπει 7' νωρίτερα αντικαθιστώντας τον Aldair... Τον επόμενο χρόνο, στο Μουντιάλ, οι δυο μεγάλοι αντίπαλοι δεν κατόρθωσαν να συναντηθούν αφού και οι δυο αποκλείστηκαν από την Αργεντινή του Maradona: 1-0 τη Βραζιλία στους "16", 4-3 την Ιταλία στα πέναλτυ (1-1 το κανονικό ματς) στον ημιτελικό... Η Αργεντινή θα έχανε το Κύπελλο από τη Γερμανία (0-1) ενώ η Ιταλία θα κατακτούσε την τρίτη θέση επικρατώντας με 2-1 [1] επί της Αγγλίας...
1976: επανάληψη του '70 επί αμερικανικού εδάφους...
Άλλο ένα φιλικό είχε γίνει το 1976, στο πλαίσιο του "USA Bicentennial Soccer Cup" που διοργανώθηκε στις ΗΠΑ για τον εορτασμό των 200 ετών της χώρας. Για την Ιταλία ήταν επανάληψη του Μεξικό με τον Fabio Capello να ανοίγει το σκορ στο 2' για τους azzurri που μετά είδαν τους Gil (29', 52'), Zico (73') και Roberto (75') να γράφουν το τελικό 4-1...
Πάντως, τρία χρόνια νωρίτερα, στις 9 Ιουνίου 1973, η Ιταλία κέρδιζε στη Ρώμη, σε άλλο φιλικό, τη Βραζιλία με 2-0. Σκόρερ και πάλι ο Capello, στο 76' -το σκορ είχε ανοίξει ο μεγάλος Gigi Riva στο 16'.
1938: η Ιταλία απέκλεισε τη Βραζιλία στα ημιτελικά
και πήγε στο Παρίσι να κατακτήσει τον 2ο τίτλο της
Πάντως, η πρώτη ιστορική αναμέτρηση Ιταλίας-Βραζιλίας ήταν σε επίσημο ματς και είχε λήξει με μια σημαντική νίκη για τα ιταλικά χρώματα. Ήταν 16 Ιουνίου 1938, ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γαλλίας στη Μασσαλία, αυτού που η Ιταλία θα κέρδιζε τρεις μέρες μετά για δεύτερη φορά στην ιστορία της.
Με ένα γκολ του Colaussi στο 56' και άλλο ένα του Meazza με πέναλτυ στο 60' -το οποίο εκτέλεσε με κομμένο το λαστιχάκι που του κράταγε το σορτσάκι!- η Squadra Azzurra προηγήθηκε 2-0 της Βραζιλίας ως το 87' οπότε ο Romeu μείωσε το σκορ για τους verdeoro οι οποίοι ήταν τόσο σίγουροι για τον εαυτό τους που είχαν βγάλει ήδη αεροπορικά εισιτήρια για το Παρίσι... Το ωραίο είναι πως, μετά τον αποκλεισμό τους αρνήθηκαν να τα δώσουν στην ομάδα του Pozzo που έτσι αναγκάστηκε να ταξιδέψει με τρένο... Ταξίδεψε, αντιμετώπισε την Ουγγαρία και με 4-2 [2] έφερε πίσω τον δεύτερο Παγκόσμιο τίτλο.
Δυο νίκες, μια ήττα σε φιλικά το '50 και το '60
Μεσολάβησε ο πόλεμος, οι ατυχείς στιγμές της Ιταλίας, και τρία φιλικα: στο Μιλάνο στις 25 Απριλίου 1956 που έληξε 3-0 υπέρ της Ιταλίας με γκολ του Virgili (13' και 62') και αυτογκόλ του De Sordi στο 76'. Στο Ρίο, την 1η Ιουλίου 1956, έγινε το δεύτερο φιλικό, το οποίο έληξε 2-0 υπέρ των γηπεδούχων με γκολ των Ferreira (29') και Canario (75'). Και στις 12 Μαϊου 1963 και πάλι στο Μιλάνο, έγινε το τρίτο φιλικό εκείνων των χρόνων το οποίο έληξε 3-0 για τη Squadra Azzurra με γκολ των Sormani (35'), Mazzola (39' με πέναλτυ) και Bulgarelli (στο 76'). Στην ιστορία, όμως, έμεινε γιατί επί 26' ο Pele' δεν έπιασε τη μπάλα! Τον μαρκάριζε ο Trapattoni που χρόνια μετά αποκάλυψε ότι ο Βραζιλιάνος δεν ένιωθε καλά και αγωνίστηκε μισή ώρα επειδή το πρόβλεπε το συμβόλαιο...
Ο τελικός του "Azteca" το '70: 4-1 για την παρέα του Pele'
Η επόμενη συνάντηση ήταν επίσημη έγινε το 1970, στον περίφημο τελικό του Μεξικό εκεί όπου παιζόταν ποιά από τις δυο ομάδες θα έκοβε πρώτη το νήμα κατακτώντας τον 3ο παγκόσμιο τίτλο και θα έπαιρνε στην έδρα της το βαρύτιμο έπαθλο, το Κύπελλο Rimet... Η Ιταλία απέκλεισε, σε ένα θρυλικό ημιτελικό, τη Γερμανία με 4-3 και έφτασε στον τελικό, στο "Azteca" στις 21 Ιουνίου 1970 να παίξει με την ομάδα του Pele', Tostao, Rivelino, Jairzinho, Gerson... Άντεξε ένα ημίχρονο: ο Boninsegna ισοφάρισε στο 37' το γκολ του Pele' στο 18'... O Gerson στο 66', ο Jairzinho στο 71' και ο Carlos Alberto στο 86' έσβησαν το όνειρο...
Φέτος, στο Confiderations Cup που θα διεξαχθεί στη Νότιο Αφρική ενόψει του Μουντιάλ 2010, οι δυο ομάδες θα ξανασυναντηθούν ακριβώς στην 29η επέτειο εκείνου του τελικού: το ματς έχει κληρωθεί να γίνει στις 21 Ιουνίου 2009!...
Ο μικρός τελικός του '78: 2-1 για τη Βραζιλία
Στο Μουντιάλ της Αργεντινής το 1978, ήταν η επόμενη επίσημη συνάντηση των δυο. Η Ιταλία έπαιξε ένα εξαιρετικό Παγκόσμιο αλλά βρήκε στο δρόμο της προς τον τελικό τη μεγάλη Ολλανδία, έχασε 2-1 και περιορίστηκε στο μικρό τελικό. Εκεί όπου βρέθηκε και η Βραζιλία καθώς, στο δικό της Όμιλο, η Αργεντινή κέρδιζε απρόσμενα με 6-0 το Περού (πόσα δεν έχουν ακουστεί για εκείνο το ματς...) και έφτανε στον τελικό... Οι δυο μεγάλες χαμένες συναντήθηκαν στις 24 Ιουνίου 1978 στο Μπουένος Άιρες, ο Franco Causio έδωσε το προβάδισμα στους azzurri (στο 38') αλλά δυο γκολ, του Nelinho (64') και του Dirceu (72') έδωσαν τη νίκη και την 3η θέση στη Βραζιλία...
Το 3-2 που η Βραζιλία θυμάται ως "τραγωδία του Sarria"
και οδήγησε στον 3ο τίτλο κόντρα στη Γερμανία: 1982
Στο επόμενο Μουντιάλ, του 1982 στην Ισπανία, η Βραζιλία κατέβαινε ως φαβορί... Η Ιταλία, μετά από μια σειρά κακά αποτελέσματα στον πρώτο γύρο, βρέθηκε στον δεύτερο στον ίδιο Όμιλο με Αργεντινή και Βραζιλία. Τις παραμονές λίγοι θα στοιχημάτιζαν αλλά την επόμενη, 29 Ιουνίου 1982, ο Marco Tardelli και ο Antonio Cabrini έσβησαν την ομάδα του Maradona και του Passarella που μείωσε σε 2-1. Η Αργεντινή έχασε και από τους Βραζιλιάνους (1-3) και το ματς μεταξύ των δυο μεγάλων, στις 5 Ιουλίου, οι verdeoro προκρίνονταν και με ισοπαλία με την ομάδα του Bearzot.
Οι φάσεις και τα γκολ με την αυθεντική μετάδοση του Nando Martellini
Είχε έρθει, όμως, η ώρα του Paolo Rossi: 1-0 στο 5'. Ισοφάριση του Socrates στο 12'. Ξανά Paolo Rossi στο 25' και το ημίχρονο έληξε 2-1! Ο Falcao στο 68' ισοφάρισε ξανά αλλά ο Paolo Rossi δεν είχε πει την τελευταία του λέξη: την είπε στο 74' γράφοντας μια από τις ενδοξότερες μέρες του Calcio, αυτή που οι Βραζιλιάνοι θυμούνται ως "τραγωδία του Sarria" (το γήπεδο της Βαρκελώνης όπου τους βυθίσαμε). Από εκεί και πέρα, με ένα ξερό 2-0 επί της Πολωνίας του Boniek και ένα καθαρό 3-1 επί της Γερμανίας [3] στον τελικό, η Ιταλία κατακτούσε τον 3ο της Παγκόσμιο τίτλο εις βάρος, ουσιαστικά, της Βραζιλίας!
Ο χαμένος στα πέναλτυ τελικός του 1994...
Το 1994 ήταν το επόμενο επίσημο ραντεβού και ήταν στον τελικό της 17ης Ιουλίου στο "Rose Bowl" της Pasadena: 0-0 στα 90' σε ένα κακό παιχνίδι κάτω απ' τον ήλιο, 0-0 και στην παράταση με το Roberto Baggio, τραυματισμένο και κακό, να χάνει την ευκαιρία να γίνει ήρωας γράφοντας το 1-0... Στα πέναλτυ, ο καλύτερος azzurro, ο Franco Baresi έστειλε τη μπάλα ψηλά άουτ, ο Pagliucca απέκρουσε το πέναλτυ του Marcio Santos αλλά ο Daniele Massaro σούταρε πάνω στον Taffarel, ο Dunga (νυν προπονητής των Βραζιλιάνων) σκόραρε και ο Roberto Baggio ...γινόταν διαφήμιση στέλνοντας τη μπάλα ψηλά... Η Βραζιλία κατακτούσε το 4ο παγκόσμιο τίτλο της...
Όλα αυτά τα παιχνίδια που έγραψαν ιστορία θα έχουν πίσω τους οι παίχτες που θα αγωνιστούν στο "Emirates" στον φιλικό της 10ης Φεβρουαρίου, ένα φιλικό που δεν είναι σαν κανέναν άλλο...
[1] Το ματς (στις 7 Ιουλίου 1990 στο "San Nicola" του Bari) κρίθηκε στο τελευταίο ημίωρο: ο Roberto Baggio άνοιξε το σκορ στο 71', ο David Platt ισοφάρισε στο 81' και ο Salvatore Schillaci έγραψε το 2-1 με πέναλτυ στο 86'.
[2] Τα γκολ της Squadra Azzurra από τους Colaussi (6', 35') και Piola (16', 82').
[3] Το 2-0 επί της Πολωνίας, στις 8 Ιουλίου 1982, ήρθε ως αποτέλεσμα άλλων δυο γκολ του "Pablito": στο 22' και στο 73'. Στον τελικό, στις 11 Ιουλίου 1982, ο Paolo Rossi άνοιξε το σκορ (στο 57'), ο Tardelli έκανε το 2-0 στο 69', ο Altobelli το 3-0 στο 81'. Του Breitner, στο 83', το γκολ της τιμής...
Πηγές: fifa.com, Corriere dello Sport, calciomercato.it
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου