Η απομάκρυνση του Ranieri δεν απομακρύνει τα ερωτήματα

Η απομάκρυνση του Ranieri είναι μακριά από το "στυλ Juventus". Ωστόσο, δύσκολα πια μπορούσε να αποφευχθεί από τη στιγμή που όλα δείχνουν ότι οι σχέσεις του με τους παίχτες, και ειδικά ένα κομμάτι της παλιάς φρουράς (Trezeguet, Camoranesi, Del Piero) δεν ήταν η καλύτερη δυνατή... Η ευθύνη γι' αυτό, όμως, βαραίνει τη διοίκηση που δεν τον προστάτεψε αρκετά, που δεν διαμήνυσε καθαρά ποιος είναι το αφεντικό, που άφησε να διαρρεύσουν οι επαφές που έκανε για το μέλλον υπονομεύοντας το κύρος του.
Τώρα, ό,τι έγινε έγινε. Ο Ciro Ferrara, μια από τις σημαίες μας, ανέλαβε και είμαστε όλοι δίπλα του και του ευχόμαστε να τα καταφέρει. Ωστόσο, όταν τελειώσει το πρωτάθλημα -και αφού, επί τέλους, σταματήσουν οι διαρροές, αφού σταματήσουμε να διαβάζουμε καθημερινά ποιος έρχεται και ποιος φεύγει (με τι ψυχή θα παίξει κάποιος υπ' ατμόν;) ή ποιος θα αναλάβει την ομάδα (αυτά γίνονται και ανακοινώνονται- θα πρέπει να δοθούν μερικές απαντήσεις:

• Ο Ranieri πέτυχε να φτάσει μια ανάσα από την Inter, να νικήσει δυο φορές τη Real και να κατακτήσει την πρώτη θέση σε έναν από τους δυσκολότερους Ομίλους του Champions League, χωρίς να έχει στην διάθεσή του τους επιφανέστερους παίχτες. Τα κατάφερε με τη Juventus B. Γιατί τα προβλήματα παρουσιάστηκαν όταν επέστρεψαν οι "φίρμες"; Μήπως ήρθε η ώρα να αποδοθούν και οι δικές τους ευθύνες; Είναι ελαφρώς εξωφρενικό να λέμε ότι παίχτες αυτού του βεληνεκούς χρειάζονται ένα τράνταγμα για να κερδίσουν Siena και Lazio και να κατακτήσουν την 3η θέση! Η ευγνωμοσύνη σε όσους έμειναν στη Serie B δεν τους βάζει πάνω από προπονητές και διοίκηση.
  
• Ο Ranieri πέτυχε ό,τι πέτυχε παρά το πανευρωπαϊκό ρεκόρ τραυματισμών. Πού αποδίδονται ευθύνες για αυτό; Στην προετοιμασία ή και στους γιατρούς; Και αν μεν η ευθύνη είναι του καθηγητή Capanna που έκανε την προετοιμασία, τότε το πρόβλημα λύθηκε αφού έφυγε -ωστόσο, μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος άνθρωπος ήταν και πέρυσι... Αν όμως ευθύνονται και οι γιατροί, όπως λέγεται επισημαίνοντας πόσοι παίχτες ξανάπεσαν, τότε πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα συνολικά.
• Ο Ranieri χρεώνεται τις μεταγραφικές επιλογές, τον Tiago, το "όχι" στον Xabi Alonso, το "ναι" στον Poulsen που, πάντως, ως τραυματίας δεν πρόλαβε να μας δείξει αν μπορεί να σταθεί δίπλα στο Sissoko, τον παίχτη κλειδί που από τη στιγμή που έλειψε η ομάδα άρχισε να τρώει γκολ (το επισήμανε και ο Buffon). Είναι έτσι ή όχι; Μήπως ο Ranieri κινήθηκε στο πλαίσιο του προϋπολογισμού και επιλογών άνωθεν; Μπορεί να το υποθέσει βάσιμα κανείς διότι, λ.χ., το ότι η Juventus προτίμησε τον Almiron αντί του πάμφθηνου τότε Hamsik, συνέβη πριν έρθει... Το ερώτημα δεν γίνεται απλώς για να αποδοθούν ευθύνες αλλά για να μην επαναληφθούν λάθη. Γιατί η Juventus έχει ξοδέψει πολλά χωρίς να κάνει το ποιοτικό άλμα που έπρεπε, έχει ξοδέψει τόσα που με τα ίδια θα έπαιρνε παίχτες αξίας -η Inter πάει να κλείσει Milito, Thiago Motta με 16 εκ. συν τον Acquafresca και δυο νεαρούς δανεικούς...
  
• Με το ζήτημα των μεταγραφών συνδέεται και το πρόβλημα της (μη) αξιοποίησης των νέων που κάποιοι δείχνουν να τους αντιμετωπίζουν ως καλά ανταλλάγματα για να φτάσουν σε άλλους παίχτες! Μήπως θα έπρεπε να μπει κάποιος έμπειρος δίπλα στον Blanc και πάνω από τον Secco για να υλοποιηθεί επιτέλους η σωστή στρατηγική αξιοποίησης των νέων και χτισίματος μιας δυνατής ομάδας με λίγα κεφάλαια και πολλά δικά της παιδιά; Αν δεν δοθεί προσοχή σε αυτό τον τομέα, αν λ.χ. δεν κρατηθεί ο Ariaudo να προπονείται δίπλα στον Cannavaro, η άφιξη του αρχηγού των azzurri δεν έχει νόημα...
  

Η απομάκρυνση του Ranieri χάλασε την εικόνα μας αλλά αυτό είναι το λιγότερο: αφήνει αναπάντητα ερωτηματικά που δεν πρέπει να κουκουλωθούν όταν με το καλό τελειώσει το πρωτάθλημα και έχουμε κατακτήσει την πολυπόθητη θέση που οδηγεί απευθείας στο Champions League. Για να καταφέρουμε να κάνουμε ένα 2009/10 αντάξιο της Juventus.