O "αγγελοπρόσωπος" Roberto Rosato, ο Ιταλός διεθνής που πέθανε σήμερα στα 67 του μετά από δέκα χρόνια μάχη με τον καρκίνο και για τον οποίο η Εθνική κατέβηκε με μαύρο περιβραχιόνιο στο ματς με τη Nέα Ζηλανδία, είχε προλάβει να γράψει τη δική του ιστορία με τους azzurri: Πρωταθλητής Ευρώπης το 1968, ο παίχτης της Milan (πιο πριν του Torino και μετά της Genoa) στο Μουντιάλ του '70 πέρασε στην αιωνιότητα αποκρούοντας στη γραμμή σουτ του Gerd Muller στον μυθικό ημιτελικό Ιταλία-Ο.Δ.Γερμανίας 4-3 στην παράταση. Και μετά το βαρύ 1-4 από τη Βραζιλία στον τελικό, είναι ο παίχτης στον οποίο έδωσε τη φανέλα του ο Pelé, αυτή τη φανέλα που βγήκε σε δημοπρασία το 2002 σπάζοντας κάθε ρεκόρ...
Η φάση όπου ο Rosato σώζει πάνω στη γραμμή με τον Albertosi πεσμένο
Italia-New Zealand 1-1...
Και το όνομα αυτού Carlos Batres: ο διαιτητής από τη Γουατεμάλα που σημάδεψε το ματς μετρώντας στο 7' ένα γκολ του Smeltz που θα μπορούσε να έχει υποδειχθεί οφσάιντ (χωρίς αυτό να αθωώνει τον Cannavaro που έχασε τη μπάλα) και -κυρίως αυτό- δίνοντας πέναλτυ σε ένα τράβηγμα επί του De Rossi που μόλις απελευθερώθηκε, βούτηξε μέσα στην περιοχή... Ο Iaquinta εκτέλεσε το πέναλτυ και ισοφάρισε (στο 29') ενώ o Montolivo, που σημάδεψε και ένα δοκάρι, είδε τον Paston να του στερεί τη χαρά του γκολ στο 70' με καλή απόκρουση σε ένα καλό σουτ από μπαλιά του Camoranesi.
Η ομάδα που κατέβασε σήμερα ο Lippi: 12 Marchetti, 3 Criscito, 4 Chiellini, 5 Cannavaro, 7 Pepe (46' 16 Camoranesi), 15 Marchisio (62' 20 Pazzini), 19 Zambrotta, 22 Montolivo, 9 Iaquinta, 11 Gilardino (46' 10 Di Natale).
Μετά το 2-0 της Παραγουάης επί της Σλοβακίας, οι λατινοαμερικάνοι προηγούνται με 4 βαθμούς, Ιταλία και Νέα Ζηλανδία ακολουθούν με 2 και τελευταία η προσεχής αντίπαλος των azzurri, Σλοβακία με 1 βαθμό.
H Italia πληρώνει το 2006,
η Figc θερίζει τώρα ό,τι έσπειρε τότε...
(Update) Το blog του "ju29ro.com", σε ένα σχόλιο με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Ταπεινωμένοι από τους Kiwi" και αφού επισημαίνει ότι "ναι, προκαλούσαμε αηδία", σχολιάζει όσους τηλεσχολιαστές έσπευσαν να εντοπίσουν ως υπεύθυνους τους juventini θυμίζοντάς τους ότι "μετά το 2006 το ιταλικό πρωτάθλημα έχασε μια ομάδα: τη Juventus. Γιατί, η καταστροφή της Juventus από πλευράς της Inter, της Figc και των συμμάχων τους, νωρίτερα ή αργότερα θα έβγαινε και στην Εθνική. Και αν για κάτι είμαστε βέβαιοι είναι ότι η μοίρα της Εθνικής Ιταλίας ήταν πάντα συνδεδεμένη με μια διπλή γραμμή με τη Juventus: τα Παγκόσμια Κύπελλα του 1934, του 1938, του 1978, του 1982 και του 2006 είναι εκεί ως αποδείξεις. Και μετά το 2006, διόλου τυχαία, η Εθνική συνέλεξε μόνον κακές φιγούρες σε όλα τα γήπεδα του κόσμου"...
Και έπειτα, σε ποιον θα μπορούσε να προσφύγει, ρωτά, ο Lippi: στην Inter, στη Roma ή στη Milan; Όπως απαντά και ένας σχολιαστής: "η Figc θερίζει ό,τι έσπειρε"...
Πηγές: calcioblog.it, acmilan.com, newsbbc.co.uk, fifa.com, Rai, blog.Ju29ro.com
