Πώς έπρεπε να έχουν πάει τα πράγματα για να είναι calciopoli και όχι farsopoli

To 2006 παραμένει κομβικό για τη Juventus, το ιταλικό πρωτάθλημα και το ιταλικό ποδόσφαιρο (της Εθνικής συμπεριλαμβανομένης): η καταστροφή ενός ιστορικού και πανίσχυρου συλλόγου με συνοπτικές διαδικασίες, καταστροφή ηθική, αγωνιστική και οικονομική, ψεύτισε τους συσχετισμούς και τα αποτελέσματα τα βιώνουμε ακόμα σήμερα, όλοι οι φίλαθλοι και όχι μόνο οι bianconeri.
Ο Andrea del Mare εξηγεί, σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο (ολόκληρο εδώ) στο site εναλλακτικής πληροφόρησης Ju29ro.com (διαβάζεται juventino vero.com), πώς έπρεπε να πάνε τα πράγματα για να είναι calciopoli και όχι farsopoli. Μεταφέρουμε τα κύρια σημεία:

1. Ολόκληρη η πολιτική τάξη, με πρώτο τον πρωθυπουργό Prodi και την υπουργό αρμόδια για τον αθλητισμό Melandri έπρεπε να δώσουν πλήρη αυτονομία στην Ιταλική Ολυμπιακή Επιτροπή (Coni) και να μη βιαστούν να προτείνουν ονόματα όπως του Letta, ή να υποδείξουν εκείνο του Guido Rossi: "ένας δικηγόρος ειδικευμένος στο εταιρικό δίκαιο και όχι στον αθλητισμό, ένα μέλος του συμβουλίου της: αυτή είναι η ιδεα αυτού που υπήρχε από πίσω. Είμαστε μια χώρα παράλογη", είπε πρόσφατα ο ιταλός δημοσιοράφος Piero Ostellino (για χρόνια ανταποκριτής στη Μόσχα και στο Πεκίνο) στο ilsussidiario.net.
2. Ο Petrucci, επικεφαλής του Coni, θα έπρεπε να επιλέξει έναν έκτακτο επίτροπο για την Ιταλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Figc) υπεράνω κάθε υποψίας και κάθε πιθανής κριτικής, όπως και κάθε "ποδοσφαιρικής πίστης". Επομένως, έπρεπε να επιλεγεί οποιοδήποτε προσωπικότητα από τον ποδοσφαιρικό ή δικαστικό χώρο, αλλά όχι συνδεδεμένη με την Inter, τη Roma, ή τη Messina, πάει να πει τις ομάδες που θα ωφελούντο από τις αθλητικές ετυμηγορίες που θα έβγαιναν. Ο ίδιος ο Petrucci δεν υπήρξε υπεράνω κρικής και υποψιών το 2001, όταν ήταν έκτακτος επίτροπος της FIGC, αφού προηγουμένως υπήρξε παράγοντας της Roma, και λήφθηκε η απόφαση να αλλάξει ο κανονισμός για τους εξωκοινοτικούς που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, αλλάζοντας τους κανονισμούς ενώ το πρωτάθλημα πλησίαζε προς το τέλος και ακριβώς πριν από ένα Juventus-Roma αποφασιστικό για το scudetto (αναλυτικά, παλαιότερα δημοσίευμα του Gobbo εδώ). Η Roma με εκείνη την παραλλαγή κέρδισε το scudetto. Επελέγη ο Guido Rossi, τον οποίο η Gazzetta dello Sport, σημαιοφόρος της μηντιακής διμοιρίας, χαιρέτισε με ένα άρθρο του Nicola Cecere με τίτλο που μιλούσε από μόνος του: "στην εξουσία ένας πραγματικός tifoso interista που αποφεύγει τον καφέ στα μπαρ bianconeri" Υπότιτλος: "για τέσσερα χρόνια στο διοικητικό συμβούλιο nerazzurro. Moratti: εξαιρετική επιλογή"".
3. Ο Guido Rossi θα έπρεπε να είχε αρνηθεί τη θέση λόγω της συμμετοχής του στο Διοικητικό Συμβούλιο της Inter ανάμεσα στο 1995 και το 1999. Έχοντας, αντίθετα, αποδεχθεί τη θέση, θα έπρεπε να έχει πάρει μια σειρά αποφάσεις που θα προστάτευαν την Ιταλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (FIGC) από κριτικές, ακόμα και μελλοντικές. Έπρεπε απλά να κάνει ό,τι έγραφε ο Cecere: "και το γεγονός ότι ο Moratti εκφράζει την ικανοποίησή του για αυτή την επιλογή δεν σημαίνει ότι αναμένει ευνοϊκή μεταχείριση, γεγονός συν τοις άλλοις ξένο προς τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον αθλητικό ανταγωνισμό. Όμως μετράει η εγγύηση ότι δεν θα υπάρξει, αυτή η εύνοια, προς κανέναν". Τα γεγονότα, οι συνδιαλέξεις που βρέθηκαν μόνον σήμερα, αποδεικνύουν ότι τα πράγματα πήγαν διαφορετικά. Ο Guido Rossi στις 18 Μαϊου 2006 πήγε στη Νάπολη να μιλήσει με τους εισαγγελείς Beatrice και Narducci και η Repubblica έγραψε ότι "ο επικεφαλής εισαγγελέας της Νάπολη Giovandomenico Lepore συνάντησε τους δημοσιογράφους μπροστά στο Palazzo di Giustizia (Μέγαρο της Δικαιοσύνης) για να διαδόσει ένα "προδρομικό ανακοινωθέν τύπου" σιωπής προς τον τύπο. Επιπλέον ο Lepore εξήγησε ότι κατά τη συνάντηση ανάμεσα στους διακστές που κατευθύνουν την ανάκριση για το ιταλικό ποδόσφαιρο και τον επίτροπό της Figc, Guido Rossi, καθορίστηκαν, μεταξύ άλλων, οι τρόποι μετάδοσης, με σεβασμό στους νόμους, αντιγράφων σχετικών ανακριτικών πράξεων που αφορούσαν όσους είχαν δελτίο στην Ομοσπονδία και αφορούσαν θέματα σχετικά με την αθλητική δικαιοσύνη". Ο Guido Rossi θα έπρεπε να έχει ζητήσει όχι μόνον τις ανακριτικές πράξεις (τις αναφορές και τα Cd με τις συνδιαλέξεις που είχαν επιλεγεί από τους ανακριτές), αλλά την τεκμηρίωση της ανάκρισης σχετικά με ΟΛΟΥΣ τους "έχοντες δελτίο στην Ομοσπονδία και αφορούσαν θέματα σχετικά με την αθλητική δικαιοσύνη", συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που δεν είχαν συμπεριληφθεί στους ανακρινόμενους επειεδή οι επαφές τους είχαν κριθεί "άνευ αξίας" για την τακτική δικαιοσύνη, αλλά που μπορεί να είχαν σχέση με την αθλητική δικαιοσύνη. Θα έπρεπε να το έχει κάνει με σαφήνεια και αποφασιστικότητα, αν μη τι άλλο για να ξεκαθαρίσει το πεδίο από αμφιβολίες σχετικά με την απονομή ενός scudetto, για "ηθικούς" λόγους, στην ομάδα της καρδιάς του. Το έκανε; Ο (έγκριτος αρθρογράφος) Beccantini στις 7 Απριλίου 2010 γράφει στην La Stampa ότι τον Rossi τον είχαν διαβεβαιώσει ότι για την Inter "δεν προκύπτανε υποκλοπές σε βάρος της. Πηγή, οι εισαγγελείς και οι ανακριτές, όχι κανένας πληρωμένος της εξέδρας. Και όμως υπήρχαν". Αν ήταν αλήθεια ότι ο Rossi το έκανε, άλλοι είχαν απορρίψει το αίτημα.
4. Ο δικαστής Saverio Borrelli (στις 23 Μαϊου 2006 ανέλαβε επικεφαλής του Γραφείου Ανακρίσεων της Figc ως το 2007), της μόδας μετά την υπόθεση "καθαρά χέρια" (σ.σ. που είχε ανατρέψει το ιταλικό πολιτικό σκηνικό αποκαλύπτοντας εκτεταμένη διαφθορά), θα έπρεπε να είχε κάνει το ίδιου τύπου αίτημα όταν στις 26 Μαϊου 2006 πήγε στη Νάπολη να παραλάβει το καέτος των πράξεων που είχε ετοιμάσει η Εισαγγελία της Νάπολη για το Γραφείο Ανακρίσεων της FIGC και την έναρξη των αθλητικών δικών. Το έκανε; Θυμόμαστε ότι στο Corriere della Sera και στην La Stampa, στις 19 Μαϊου, είχαν ήδη δημοσιευτεί δυο υποκλοπές του (τότε προέδρου της Inter) Facchetti με τον (αρχιδιαιτητή) Pairetto που είχαν γίνει και αναφερθεί στο υλικό της Εισαγγελίας του Τορίνο. Ο Borrelli ρώτησε αν υπήρχαν και άλλες υποκλοπές "ξεσκαρταρισμένες" και χρήσιμες στην αθλητική δικαιοσύνη; Θυμίζουμε ότι ο επέλεξε, και πήρε, ως βοηθούς του δυο πρόσωπα εμπιστοσύνης: "ο επίτροπος της Figc ορίζει τη dottoressa Maria Josè Falcicchia, υπο-κοσμήτπρα της Αστυνομίας και το συνταγματάρχη της Οικονομικής Αστυνομίας Maurizio D'Andrea, βοηθό επικεφαλής του Γραφείου Ανακρίσεων που τώρα διευθύνεται από τον Saverio Borrelli". Ο Federico Maurizio D'Andrea τον Φεβρουάριο 2007 έλαβε μια σημαντικότατη θέση στην Telecom, όπου ο Guido Rossi είχε επιστρέψει το Σεπτέμβριο.
   Ο δικαστής των "καθαρών χεριών", η "υπεραστυνόμος" Falcicchia, και ένα καπάτσος σαν τον D'Andrea, δεν παρατήρησαν ότι στις εκθέσεις του (συνταγματάρχη, επικεφαλής της ανάκρισης στη Νάπολη) Auricchio υπήρχαν εμφανείς ενδείξεις για να διευρύνουν τις ανακρίσεις σε όποιον "ξέφευγε" από την αξιολόγηση της αθλητικής δικαιοσύνης;
   Στις εκθέσεις, για παράδειγμα, αναφέρεται το τηλεφώνημα 490 της 8ης Φεβρουαρίου 2004, στο οποίο ο (αρχιδιαιτητής) Bergamo ενημερώνει την (γραμματέα του) Fazi: "σήμερα ήρθαν δυο, ο Cinquini της Parma και ο Spinelli της Livorno […] και λέει όχι, μην βλάπτετε την Parma", και το τηλεφώνημα 26618 της 10ης Φεβρουαρίου 2005, κατά το οποίο ο Bergamo λέει στον (άλλο αρχιδιαιτητή) Pairetto: "ο Gigi είναι στενός φίλος Governato, που είναι σύμβουλος του Corioni (σ.σ πρόεδρος της Brescia) ! Kαι που του έκανε... και που ο Governato (σ.σ. πρώην ποδοσφαιριστής, δημοσιογράφος και αθλητικός διευθυντής στο σύλλογο) τον έβαλε να κάνει κάτι πράγματα".
   Στις εκθέσεις είχαν "ξεφύγει" ίχνη της Inter, σε μια τηλεφωνική συνδιάλεξη Bergamo-Fazi όπου γίνεται λόγο για ένα δείπνο στο σπίτι του Bergamo όπου θα λάβει μέρος ο Facchetti (εδώ το τηλεφώνημα της συνάντησης σε παλαιότερο post του Gobbo), και σε μια άλλη όπου ο Bergamo αναφέρει στη Fazi το περιεχόμενο ενός τηλεφωνήματος με τον Moratti. Είναι πράγματα που επισήμαναν αμέσως οι φίλαθλοι στα forum, αμέσως μόλις οι εκθέσεις δημοσιεύθηκαν στο web, και είναι αδιανόητο να ξέφυγαν από τα κυνηγόσκυλα του Γραφείου Ανακρίσεων της FIGC. Πράγματι, τον Ιούνιο 2006 ο Borrelli έκλεισε έκλεισε την αναφορά του προν τον (σημερινό Ομοσπονδιακό Εισαγγελέα της Figc) Palazzi γράφοντας: "οι πολλαπλές ανακριτικές κατεθύνσεις που ήδη από τώρα βγαίνουν στην επιφάνεια και παραπέρα θα ανακύψουν δεν επιτρέπουν να θεωρηθεί περαιωμένη την εργασία εντοπισμού των ευθυνών που ενδεχομένως μπορούν να αποδοθούν σε άλλους συλλόγους και φυσικά πρόσωπα". Αλλά, ακόμα περισσότερο αφού εντόπισε αυτά τα ίχνη ομάδων που τη βγάζαν καθαρή, ο Borrelli θα έπρεπε να ζητήσει από τους εισαγγελείς της Νάπολη τη σύνταξη μιας επιτομής των καταγεγραμένων εκθέσεων για την ποινική δικαιοσύνη. Το έπραξε;
   Ο Borrelli έμεινε στη θέση του, στη Γραφειο Ανακρίσεων, ως τον Απρίλιο 2007, αλλά δεν ακολούθησε αυτή την πίστα που "ανέκυπτε" και που ο ίδιος είχε υποδείξει.
   
5. Η Εισαγγελία της Νάπολη, δεδομένου ότι τις ανακριτικές πράξεις ζητούσε η Ομοσπονδία (FIGC), θα έπρεπε να δώσει ΟΛΟ το υλικό που αφορούσε "τον τομέα της αθλητικής δικαιοσύνης". Τότε, όχι σήμερα (η παράδοση χθες, εδώ). Έτσι έκανε η Εισαγγελία του Τορίνο. Οι εισαγγελείς (της Νάπολη) Narducci και Beatrice, που σε θέματα δικαιοσύνης έχουν εκφέρει κριτικές και απόψεις ακόμα και αιχμηρές, θα έπρεπε να την είχαν βοηθήσει να καθαρίσει πλήρως τον κόσμο του ποδοσφαίρου, ζητώντας από τον Auricchio μια ολοκληρωμένη επιτομή που θα συμπεριλάμβανε και ότι είχε απφασιστεί να μην διερευνηθεί ποινικά. Το έπραξαν; Μια επιτομή που μπορούσε να έχει παραδοθεί στην FIGC κάποιο χρόνο μετά, και οι άλλοι σύλλογοι θα είχαν κριθεί στη συνέχεια, όπως έγινε με τη Reggina. Ο Narducci λέει σήμερα, όπως έκανε και όταν φιλοξενήθηκε από τον Sky, "ότι γίνεται λόγος για κάποιες συνομιλίες, αλλά μιλάμε για άλλα προφίλ, όλα διαφορετικά από εκείνα που αφορούν τον ποινικό κώδικα και αφορούν την αθλητική δικαιοσύνη, και στα προνόμια της Figc, στη Figc αφήνουμε ις αξιολογήσεις". Η αξιολόγηση έπρεπε να έχει αφεθεί στην FIGC τέσσερα χρόνια πριν, γιατί, το επαναλαμβάνουμε, τις πράξεις τις είχε ζητήσει όχι ο ποινικός δικαστής αλλά ο αθλητικός και έπρεπε να έχουν μεταδοθεί πράξεις πιο ολοκληρωμένες και περισσότερες από εκείνες που επελέγησαν με ποινικούς όρους.
6. Ο Auricchio και η ομάδα του, πέραν του αιτήματος να φτιάξει μια επιτομή για λογαριασμό της FIGC, θα έπρεπε πρώτα να αποδώσει λεκτικά όσα ο πρώην επόπτης Coppola ήθελε να δηλώσει στην αυθόρμητη κατάθεσή του, με ημερομηνία 20 Μαϊου 2006, και έπειτα να ειδοποιήσει τους εισαγγελείς της Νάπολη και τον Borrelli για όσα ο Coppola είχε δηλώσει. Ο Coppola θα μπορούσε να είναι ο "μετανοημένος" που απελπισμένα ζητούσε ο Borrelli. Αντίθετα, ο Rosario Coppola δήλωσε στην αίθουσα του δικαστηρίου ως μάρτυρας κατηγορίας, στις 4 Δεκεμβρίου 2009 (εδώ και με βίντεο) ότι οι ανακριτές του είπαν: "σε μας δεν προκύπτει ότι η Inter πίεζε, δεν έχουμε μαγνητοφωνήσεις".
7. Η αθλητική δίκη έπρεπε να γίνει σε όλες τις προβλεπόμενες βαθμίδες και από τον "φυσικό του δικαστή", πράγμα που δεν έγινε. Και κυρίως, δεν έπρεπε να εμνπενυστεί από το "λαϊκό αίσθημα" όπως παραδεχθηκε ο δικαστής Mario Serio, και παραμένοντας σε ό,τι προβλεπόταν από τον ισχύοντα κώδικα και χωρίς προσθήκες και εισαγωγές εκ των υστέρων, όπως παραδέχθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2010 ο καθηγητής Piero Sandulli στο Tuttosport: "δεν ξέρω αν είναι ποινικά σημαντικό εκείνο το είδος επαφών του Moggi, αλλά είναι παραβάιση του άρθρου 1. Και η κατηγορία για illecito associativo (παράνομη διασύνδεση) που δεν υφίστατο, ήταν μια τρύπα του δικαϊκού συστήματος, και εισήχθη από μας. Το παράδειγμα παραμένει το ίδιο πάντα: το να κυκλοφορείς χωρίς γραβάτα δεν είναι παράνομο, αλλά στο χώρο κυνηγιού, αν αποδεχθείς την ρήτρα διαιτησίας και ο κανονισμός το απαγορεύει, τιμωρείσαι. Τιμωρήσαμε την παραβίαση εσωτερικών κανόνων, το 2006. Κατά βάθος, και εμείς, στην ετυμηγορία μας επισημάναμε κυρίως κακές συνήθειες, όχι κλασικές παρανομίες. Έπρεπε να γίνει κατανοητό ότι εκείνο που υπήρχε στις υποκλοπές δεν πρέπει να γίνεται. Υπήρξε μια ηθική καταδίκη".

"Ηθική καταδίκη" που οδήγησε τη Juve στη Β με -17, οδήγησε στην διάλυση μιας πανίσχυρης ομάδας, οδήγησε στην απίστευη οικονομική ζημιά μιας εισηγμένης στο Χρηματιστήριο εταιρείας που ακόμα δεν έχει συνέλθει με αποτέλεσμα να έχει αλλοιωθεί ο ελεύθερος οικονομικός ανταγωνισμός με τους άλλους αθλητικούς συλλόγους, σε Ιταλία και Ευρώπη, με τους οποίους καλέιται να ανταγωνιστεί στα γήπεδα και, πριν από ατά, στο μεταγραφικό πεδίο...
Αυτή την επιτομή που ποτέ κανείς δεν έκανε, και που δεν φαίνεται έτοιμος να κάνει ο Ομοσπονδιακός Εισαγγελέας της Figc, Stefano Palazzi με κίνδυνο να αρχίσει τις απομαγνητοφωνήσεις και των 170.000 συνδιαλέξεων που παρέλαβε μόλις χθες (οπότε θα χαθούν όλες οι προθεσμίες), ο αρθρογράφος του Ju29ro.com προαναγγέλει ότι την ετοιμάζει το ίδιο το site: μια έκθεση όπου θα αναφέρονται όλα τα βασικά από τις συνδιαλέξεις των άλλων συλλόγων που έμειναν στη σκιά και βγήκαν στην επιφάνεια χάρη στη δουλειά της υπεράσπισης του Moggi. Περιμένουμε. Και μπράβο στα παιδιά.

Πηγή: Ju29ro.com