Δεκαεφτά καλοί λόγοι

να γιορτάσουμε την 17η επέτειο του Del Piero από το ντεμπούτο του in bianconero
Και στις 12 Σεπτεμβρίου 1993, 17 ολόκληρα χρόνια πριν, ήταν Κυριακή, η Juventus έπαιζε (στη Foggia) και ένα τέταρτο πριν τελειώσει το ματς, ο Ravanelli έδινε τη θέση του στον Alessandro Del Piero: η ιστορία άρχιζε να γράφεται.

Ένα γκολ απόσταση από ένα ακόμα ρεκόρ

17 χρόνια από εκείνη την ημέρα, 1 γκολ από ένα ακόμα ρεκόρ, των γκολ in bianconero στη Serie A: o Alex έχει βάλει 177, ένα λιγότερο από τα 178 του Boniperti...

Μια μέρα πριν την επέτειο, ο ίδιος ο Alex επέλεξε "17 καλούς λόγους (ανάμεσα σε χίλιους) για τους οποίους αξίζει να είσαι μέρος αυτής της μεγάλης ιστορίας":
17) Φόρεσα τη φανέλα bianconera για πρώτη φορά και όχι επειδή την είχα αγοράσει στους πάγκους
16) Φόρεσα τη φανέλα bianconera για δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, εξακοστη τριακοστή εβδδόμη φορά και...
15) Ν' ακούς τους tifosi να τραγουδάνε "εγώ μ' εσένα δεν κουράζομαι, θα ΄μαι πάντα στο πλευρό σου, είσαι ό,τι πιο όμορφο υπάρχει... Alessandro Del Piero olè (μουσική από το "La stangata", λόγια από το πέταλο της Juventus).
14) Για την τσαντίλα, για τα δάκρυα. Μετά από μια ήττα, ένα τραυματισμό. Μετά "τον τραυματισμό": 8 Νοεμβρίου 1998. Με άλλαξε, με βελτίωσε.
13) Γιατί ήμουν συμπρωταγωνιστής αυτού του τηλεφωνήματος: "Καλημέρα Alessandro, πώς πάει, έχετε ήδη ξυπνήσει;". "Όχι, στην πραγματικότητα κοιμόμουν ακόμα". "Ωραία, είναι λοιπόν ώρα να ξυπνήσετε". Ήταν έξι το πρωί. Από την άλλη πλευρά της γραμμής ήταν ο Avvocato.
12) Να ακολουθείς με το βλέμμα τη μακρινή μπαλιά του Alessandro Orlando, μετά να σταματάς να κοιτάς τη μπάλα και ενστικτωδών να πάς με εξωτερικό δεξί, βολέ, και να τη βάζεις κάτω από το "Γ", ξεπερνώντας τον τερματοφύλακα: 4 Δεκεμβρίου 1994, από 0-2 σε 3-2, το τέρμα μου που σφράγισε την ανατροπή.
11) Να σημειώνεις ένα γκολ που αξίζει τον τίτλο των πρωταθλητών κόμσου για συλλόγους: 26 Νοεμβρίου 1996, Τόκυο, 1-0 στο 82' κατά του River Plate.
10) Για τη φανέλα μου. Την ίδρωσα. Δεν την εγκατέλειψα ποτέ. Το όνομά μου, γραμμένο επάνω, μόνον το δικό μου, απ' όατν υπάρχουν οι φανέλες με τα ονόματα... Έφτασα τη σωστή στιγμή!
9) Για την 5η Μαϊου 2002
8) Για να έχεις παίξεις με τους Antonio, Gianluca, Roberto, Moreno, Fabrizio, Michelangelo, Ciro, Angelo, Giancarlo, Andrea, Dino, Sergio, Jurgen, Paulo, Didier, Zinedine, Filippo, David, Nicola, Massimo, Alessio, Luca, Vladimir, Attilio, Pietro, Christian, Alen, Raffaele, Michele, Edgar, Manuel, Mauro, Marcelo, Mark, Igor, Lilian, Gigi, Pavel, Fabio, Paolo, Stephen, Zlatan, Puma, Claudio, Jonathan, Emanuele, Patrick, Giorgio, Diego, Ama, Cristiano, Alexander, Hasan, Zdenek, Vincenzo, Cristian, Momo, Sebastian, Alberto, Simon και όλους τους άλλους...
7) Για τα εικοσιεννιά scudetti.
6) Για όλα τα κύπελλα.
5) Για να έχεις βάλει το 200ο γκολ με τη Juve. Κατά του Frosinone. Και να είσαι περήφανος που το έβαλες κατά του Frosinone στη serie B.
4) Για τον Gaetano Scirea, για ό,τι σηματοδοτεί, για τη Juventus και για όποιον αγαπά το ποδόσφαιρο.
3) Για τον Giampiero Boniperti, για ό,τι σηματοδοτεί, για τη Juventus, για μένα.
2) Για να μην ξεχνάω ποτέ από πού ξεκίνησα. Και ευχαριστώ σε όποιον έφτασα εδώ.
1) Για τη Juventus του χθες, του σήμερα. Και κυρίως του αύριο.

Grazie capitano!



Πηγή: allesandrodelpiero.com