Η οικονομική ανάλυση μιας έκθεση της Banca Imi από το Sole 24 Ore και η μετάφραση σε ποδοσφαιρικούς όρους από το Tuttosport
Αν φτάσεις στα ημιτελικά του Champions League μπορείς να να πετύχεις τον πολυπόθητο ισοσκελισμό του ισολογισμού, υπό τον ορο να μην ξοδέψεις πολλά κατά την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου αγοράζοντας (ή "νοικιάζοντας") έναν top player. Αν όμως τον Ιανουάριο δεν πάρεις ένας γκολτζή υψηλότατου επιπέδου, περιορίζονται οι πιθανότητες να φτάσεις στα ημιτελικά του Champions League. Ακούγεται σαν σπαζοκεφαλιά, ή μάλλον είναι και ταλανίζει ήδη τους Andrea Agnelli, Beppe Marotta και Antonio Conte, τον μόνον από τους τρεις που δεν θα είχε αμφιβολίες ως προς την ανάγκη να πρυτανεύσουν οι τεχνικές απαιτήσεις έναντι εκείνων του ισολογισμού. Με αυτά τα λόγια ξεκινά o Guido Vaciago το άρθρο του στον Tuttosport για την κατάσταση των οικονομικών του συλλόγου, βάσει και μιας τραπεζικής έκθεσης, και τη σχέση της με την μεταγραφική περίοδο που ξεκινά.
Η JUVE ΒΑΖΕΙ ΦΤΕΡΑ. Αρχίζουν να φαίνονται οι θετικές επιπτώσεις του Stadium (τα διαρκείας που αυξήθηκαν αριθμητικά παρ' ότι είχε αυξηθεί η τιμή και η άνοδος των παράλληλων δράσεων όπως το Museum, το tour στο γήπεδο και το merchandising) και, κυρίως, τα έσοδα από το Champions League οι θετικές επιπτώσεις των οποίων από οικονομική άποψη είναι πλέον γνωστές και στα παιδάκια. Πέραν όλων των άλλων, και ακριβώς αναφορικά με το Κύπελλο, η πρόβλεψη της επενδυτικής τράπεζας λαμβάνει υπόψη μόνον την πρόκριση από τους Ομίλους, που ήδη επιτεύχθηκε από τη Juventus. Τέλος πάντων, πρέπει να αρχίσιε κανείς να υπολογίζει τα 3,5 εκατ. των "16", που αν τα περάσεις θα έδιναν 3,9 εκατ. στα προημιτελικά. Κάνοντας αισιόδοξες σκέψεις και υποθέτοντας μια πρόκριση ακόμα στον επόμενο γύρο, θα είχαμε τα 4,9 εκατ. των ημιτελικών. Σε εκείνο το σημείο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Sole 24 Ore που δεν λαμβάνει υπόψη τα πρόσθετα έσοδα από το ταμείο, ακόμα και τα 13,3 εκατ. ζημιές που προβλέπει η Banca Imi θα μηδενίζονταν και η Juventus θα πετύχαινε το σημαντικότατο ισοσκελισμό του ισολογισμού ένα χρόνο νωρίτερα από τις προβλέψεις. Ένα αποτέλεσμα εντυπωσιακό από οικονομική άποψη που θα δυνάμωνε ακόμα περισσότερο το σύλλογο Juventus, αλλά ίσως θα έκανε τους φιλάθλους να ονειρεύονται λιγότερο.
FISCAL CLIFF. Γιατί το παιχνιδάκι καταρρέει από τη στιγμή που τον Ιανουάριο η Juventus ξόδευε ένα σημαντικό ποσό για την πρόσληψη -για να αναφέρουμε το πιο δεδομένο παράδειγμα- του Didier Drogba, του οποίου οι αποδοχές θα επιβάρυναν ακόμα περισσότερο τη μισθοδοσία που κατά την έκθεση θα αυξηθεί φέτος κατά 8 εκατ. και κατά 13 εκατ. του χρόνου. Και ένας από τους χειρότερους εχθρούς του ισοσκελισμού του ισολογισμού, οι παράγοντες της Serie A το γνωρίζουν καλά, είναι ακριβώς η αύξηση των δαπανών για τους μισθούς, που κουβαλάνε και όλες τις φορολογικές επιβαρύνσεις του είδους.
JACKPOT UEFA. Επομένως; Τα στοιχεία της έκθεσης της Banca Imi και η επεξεργασία του Sole 24 Ore συνιστούν ένα καλό κλειδί για να κατανοηθεί η συμπεριφορά της Juventus κατά τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου (κατά βάθος, και του Ιουνίου). Πράγματι, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο Agnelli ενδιαφέρεται πάρα πολύ για την οικονομική υγεία του συλλόγου γιατί από την οικονομική σταθερότητα εξαρτάται το μέλλον μακροπρόθεσμο του club και το χρηματοδοτικό fairplay του Platini, νωρίτερα ή αργότερα θα μπορούσε να πέσει ως πέλεκυς πάνω στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο (αν και αν, για τώρα, ο Andrea δεν το πολυπιστεύει). Έτσι όπως πρέπει να συνυπολογιστεί ότι ο Marotta γνωρίζει ότι δεν έχει ένα προϋπολογισμό χωρίς όρια, σε στυλ σεϊχηδων, για μεταγραφές και έτσι στοχεύει σε παίχτες που με βάση την ηλικία μπορεί να αποδειχθούν επενδύσεις και μακροπρόθεσμα. Όλα, τέλος πάντων, συνωμοτούν κατά του Didier Drogba in bianconero και μιας ιδιαιτέρως επαχθούς αγοράς τον Ιανουάριο (ιδίως αν ο παίχτης που συζητείται δεν θα μπορούσε να παίξει στη δεύτερη φάση της Champions). Εκτός και αν στοιχηματίσει κανείς στο ότι ο Drogba θα μπορούσε να συμβάλλει στην κατάκτησή της, της Champions, κάνονατς να πεταχτεί ακόμα πιο ψηλά το jackpot Uefa: σε εκείνη την περίπτωση θα μπορούσε να στοχεύσει κανείς στον ισοσκελισμό του ισολογισμού και με ένα χειμερινό κόλπο. Ο Agnelli και ο Marotta είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν; Και επειδή με τον ισοσκελισμό του ισολογισμού, μακάρι, το κόλπο μπορεί να έρθει το καλοκαίρι.
Αν φτάσεις στα ημιτελικά του Champions League μπορείς να να πετύχεις τον πολυπόθητο ισοσκελισμό του ισολογισμού, υπό τον ορο να μην ξοδέψεις πολλά κατά την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου αγοράζοντας (ή "νοικιάζοντας") έναν top player. Αν όμως τον Ιανουάριο δεν πάρεις ένας γκολτζή υψηλότατου επιπέδου, περιορίζονται οι πιθανότητες να φτάσεις στα ημιτελικά του Champions League. Ακούγεται σαν σπαζοκεφαλιά, ή μάλλον είναι και ταλανίζει ήδη τους Andrea Agnelli, Beppe Marotta και Antonio Conte, τον μόνον από τους τρεις που δεν θα είχε αμφιβολίες ως προς την ανάγκη να πρυτανεύσουν οι τεχνικές απαιτήσεις έναντι εκείνων του ισολογισμού. Με αυτά τα λόγια ξεκινά o Guido Vaciago το άρθρο του στον Tuttosport για την κατάσταση των οικονομικών του συλλόγου, βάσει και μιας τραπεζικής έκθεσης, και τη σχέση της με την μεταγραφική περίοδο που ξεκινά.
Η JUVE ΒΑΖΕΙ ΦΤΕΡΑ. Αρχίζουν να φαίνονται οι θετικές επιπτώσεις του Stadium (τα διαρκείας που αυξήθηκαν αριθμητικά παρ' ότι είχε αυξηθεί η τιμή και η άνοδος των παράλληλων δράσεων όπως το Museum, το tour στο γήπεδο και το merchandising) και, κυρίως, τα έσοδα από το Champions League οι θετικές επιπτώσεις των οποίων από οικονομική άποψη είναι πλέον γνωστές και στα παιδάκια. Πέραν όλων των άλλων, και ακριβώς αναφορικά με το Κύπελλο, η πρόβλεψη της επενδυτικής τράπεζας λαμβάνει υπόψη μόνον την πρόκριση από τους Ομίλους, που ήδη επιτεύχθηκε από τη Juventus. Τέλος πάντων, πρέπει να αρχίσιε κανείς να υπολογίζει τα 3,5 εκατ. των "16", που αν τα περάσεις θα έδιναν 3,9 εκατ. στα προημιτελικά. Κάνοντας αισιόδοξες σκέψεις και υποθέτοντας μια πρόκριση ακόμα στον επόμενο γύρο, θα είχαμε τα 4,9 εκατ. των ημιτελικών. Σε εκείνο το σημείο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Sole 24 Ore που δεν λαμβάνει υπόψη τα πρόσθετα έσοδα από το ταμείο, ακόμα και τα 13,3 εκατ. ζημιές που προβλέπει η Banca Imi θα μηδενίζονταν και η Juventus θα πετύχαινε το σημαντικότατο ισοσκελισμό του ισολογισμού ένα χρόνο νωρίτερα από τις προβλέψεις. Ένα αποτέλεσμα εντυπωσιακό από οικονομική άποψη που θα δυνάμωνε ακόμα περισσότερο το σύλλογο Juventus, αλλά ίσως θα έκανε τους φιλάθλους να ονειρεύονται λιγότερο.
FISCAL CLIFF. Γιατί το παιχνιδάκι καταρρέει από τη στιγμή που τον Ιανουάριο η Juventus ξόδευε ένα σημαντικό ποσό για την πρόσληψη -για να αναφέρουμε το πιο δεδομένο παράδειγμα- του Didier Drogba, του οποίου οι αποδοχές θα επιβάρυναν ακόμα περισσότερο τη μισθοδοσία που κατά την έκθεση θα αυξηθεί φέτος κατά 8 εκατ. και κατά 13 εκατ. του χρόνου. Και ένας από τους χειρότερους εχθρούς του ισοσκελισμού του ισολογισμού, οι παράγοντες της Serie A το γνωρίζουν καλά, είναι ακριβώς η αύξηση των δαπανών για τους μισθούς, που κουβαλάνε και όλες τις φορολογικές επιβαρύνσεις του είδους.
JACKPOT UEFA. Επομένως; Τα στοιχεία της έκθεσης της Banca Imi και η επεξεργασία του Sole 24 Ore συνιστούν ένα καλό κλειδί για να κατανοηθεί η συμπεριφορά της Juventus κατά τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου (κατά βάθος, και του Ιουνίου). Πράγματι, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο Agnelli ενδιαφέρεται πάρα πολύ για την οικονομική υγεία του συλλόγου γιατί από την οικονομική σταθερότητα εξαρτάται το μέλλον μακροπρόθεσμο του club και το χρηματοδοτικό fairplay του Platini, νωρίτερα ή αργότερα θα μπορούσε να πέσει ως πέλεκυς πάνω στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο (αν και αν, για τώρα, ο Andrea δεν το πολυπιστεύει). Έτσι όπως πρέπει να συνυπολογιστεί ότι ο Marotta γνωρίζει ότι δεν έχει ένα προϋπολογισμό χωρίς όρια, σε στυλ σεϊχηδων, για μεταγραφές και έτσι στοχεύει σε παίχτες που με βάση την ηλικία μπορεί να αποδειχθούν επενδύσεις και μακροπρόθεσμα. Όλα, τέλος πάντων, συνωμοτούν κατά του Didier Drogba in bianconero και μιας ιδιαιτέρως επαχθούς αγοράς τον Ιανουάριο (ιδίως αν ο παίχτης που συζητείται δεν θα μπορούσε να παίξει στη δεύτερη φάση της Champions). Εκτός και αν στοιχηματίσει κανείς στο ότι ο Drogba θα μπορούσε να συμβάλλει στην κατάκτησή της, της Champions, κάνονατς να πεταχτεί ακόμα πιο ψηλά το jackpot Uefa: σε εκείνη την περίπτωση θα μπορούσε να στοχεύσει κανείς στον ισοσκελισμό του ισολογισμού και με ένα χειμερινό κόλπο. Ο Agnelli και ο Marotta είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν; Και επειδή με τον ισοσκελισμό του ισολογισμού, μακάρι, το κόλπο μπορεί να έρθει το καλοκαίρι.
Έχοντας διαβάσει το άρθρο, δυο παρατηρήσεις. Μια ποδοσφαιρική: ο Drogba δεν φαίνεται, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, τόσο κοντά (το κόστος του θα ανέβαινε, με μισθούς και φόρους, στα 25 εκατ. και επιπλέον θα έλειπε τον Ιανουάριο λόγω Κυπέλλου Αφρικής) ενώ αντιθέτως ακούγεται πιο έντονα το όνομα του Llorente για τον οποίο ο Marotta φέρεται έτοιμος να κάνει προσφορά μερικών εκαρομμυρίων (συν bonus) στην Atletico Bilbao που διαφορετικά θα τον δει να φεύγει το καλοκαίρι χωρίς να παίρνει ούτε σεντ. Επιπλέον, κάποια δημοσιεύματα (σαν της Repubblica) επαναφέρουν το σενάριο της ανταλλαγής Quagliarella (που έχει δηλώσει το θαυμασμό του για το Zeman) ή Matri με Osvaldo σημειώνοντας ότι η γρίππη που επικαλέστηκε ο παίχτης της Roma για να μείνει στην Αργεντινή και να μην ακολουθήσει την τουρνέ της ομάδας του στις ΗΠΑ, προβλημάτισε τους giallorossi που υποψιάζονται πολλά μεταξ΄λυ των οποίων ένα ενδιαφέρον της Milan ή της Juve που έχει αβαντάζ μιας και μπορεί να προσφέρει παίχτες. Το φθηνό σενάριο, βλέπει επιστροφή στη Juve του 20χρονου Gabbiadini, δανεικού στη Bologna.Πηγές: VecchiaSignora.com, Juventus.com (φωτογραφία Peluso), Tuttosport, La Repubblica
Μια δεύτερη παρατήρηση, οικονομική, όσον αφορά το σημείο που ο Vaciago γράφει ότι ο Andrea Agnelli ενδιαφέρεται για την οικονομική σταθερότητα του συλλόγου. Η οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη γενικά και στην Ιταλία ειδικότερα, σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση της Fiat που δεν είναι άριστη, οδηγεί εύλογα τον πρόεδρο στην επιδίωξη της ταχύτατης αυτονόμησης από το θησαυροφυλάκιο του Elkann. Μόνον αν η Juventus καταφέρει να σταθεί στα πόδια της οικονομικά, θα έχει ελπίδες να αντέξει. Και αυτό αφορά και τον πόλεμο στη Lega και την Figc για την ιστορία μας: η κάθοδος του Abete ως μοναδικού υποψηφίου -με τον Agnelli επίσημα κατά- δείχνει ότι παραμένει ισχυρή η συμμαχία που γέννησε την calciopoli/farsopoli. Και αυτό πρέπει να διαβαστεί σε συνδυασμό με το ότι, σε εξωποδοσφαιρικό επίπεδο, πολιτικό, βλέπουμε Elkann και Marchionne να συμμαχούν με Montezemolo και Monti. Όσο και αν αυτό δεν συνδέεται άμεσα με το ποδοσφαιρικό επίπεδο, προφανώς επηρεάζει, στο βαθμό που κανείς δεν θα θυσιάσει την πολιτική συμμαχία για τη Juve. Αλλά επ' αυτού θα επανέλθω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου