Πάνε 29 χρόνια από τότε, 15 Μαϊου 1983, η Juventus υποδεχόταν στο Comunale τη Genoa που την προηγούμενη αγωνιστική είχε έρθει ισόπαλη 1-1 με τη Roma του Liedholm, χαρίζοντάς της και μαθηματικά το 2o scudetto της -με 4 βαθμούς διαφορά από τη Juve που τερμάτιζε 2η. Ωστόσο, για τη Madama ήταν μέρα γιορτής: οι tifosi αποχαιρετούσαμε έναν από τους μεγαλύτερους juventini όλων των εποχών, το Roberto Bettega, κάποιον που όλη του την καριέρα, από παιδάκι, την έζησε in bianconero -με εξαίρεση τη σεζόν 1969/70 που έπαιξε δανεικός στη Varese υπό τις οδηγίες του Liedholm: 13 γκολ, πρώτος σκόρερ στη B και άνοδος στην Α.Με τη Juventus o Bettega είχε 481 εμφανίσεις -για ένα μεγάλο διάστημα, το 1971/72, δεν έπαιξε λόγω φυματίωσης ενώ είχε και δυο σοβαρούς τραυματισμούς τα επόμενα χρόνια που τον άφησαν τέταρτο στη λίστα των παιχτών με τις περισσότερες εμφανίσεις όλων των εποχών πίσω από το μεγάλο Furino (528). Αλλά, ακόμα και έτσι, σε αυτές τις 481 εμφανίσεις, ο Bettega αναδείχθηκε τρίτος σκόρερ όλων των εποχών (πίσω από τον Alessandro Del Piero και τον Giampiero Boniperti) με 178 γκολ: 129 στο πρωτάθλημα, 22 στο Κύπελλο Ιταλίας, 7 στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, 1 στο Κύπελλο Κυπελλούχων, 19 στο Κύπελλο Uefa. Και, βέβαια, 7 scudetti σε 13 σεζόν (1970-1983), 2 Κύπελλα Ιταλίας και 1 Κύπελλο Uefa.
Παρ' ολίγο το 179ο γκολ, εκείνη την Κυριακή
που η Filadelfia αποχαιρετούσε τον πρωταθλητή της...
Εκείνη την Κυριακή, η Curva Filadelfia υποδεχόταν με αποχαιρετιστήρια πανό και συνθήματα τον μεγάλο Bobby-gol που στο 7' έφτανε κοντά στο γκολ: του έλεγε "όχι" ο Martina. Και δυο λεπτά μετά η ομάδα του Trapattoni βρισκόταν πίσω στο σκορ από κεφαλιά του Benedetti από κόρνερ του Briaschi. Η Juve συνέχισε να βομβαρδίζει τον Martina και στο 27' ισοφάριζε με αυτογκόλ του Carmine Gentile σε σουτ του Bettega: ένα γκολ που με τους σημερινούς κανονισμούς θα είχε μετρήσει
υπέρ του Bobby-gol... Και θα του επέτρεπε να κλείσει την καριέρα του στο πρωτάθλημα έτσι όπως την ξεκίνησε στις 27 Σεπτεμβρίου 1970, όταν στο πρώτου ματς πρωταθλήματος, στο Massimino έβαζε γκολ στην Catania χαρίζοντας στη Juve τη νίκη...Δυόμιση λεπτά μετά από εκείνη τη φάση, άσιστ του μεγάλου Scirea και 2-1 από τον Platini. Η Genoa δεν το έβαλε κάτω, συνέχισε να επιτίθεται και είχε δοκάρι με τον Briaschi. Αλλά ο Platini δεν είχε πει την τελευταία του κουβέντα: σέντρα από αριστερά του Cabrini, κοντρόλ με το αριστερό, σουτ με το δεξί και 3-1 στο 56'. Περνούσαν 8', η Genoa τα έδινε όλα για να αποφύγει τον κίνδυνο υποβιβασμού και ο Briaschi νικούσε τον μεγάλο Zoff με ένα δεξί βολέ. Στο 84' ο Cabrini έκλεινε το ματς, νικώντας για τέταρτη φορά (38η για εκείνη τη σεζόν) στον Silvano Martina, σημερινό ατζέντη του Buffon: η Genoa τερμάτιζε 11η με 27 βαθμούς, ένα περισσότερο από το Cagliari που έχανε στο Ascoli (που έτσι σωζόταν, μαζί και με την Pisa που έμενε στο 0-0 με τη Fiorentina) και υποβιβαζόταν.
Ο Bettega τελείωνε τη σεζόν, που τον είχε δει να κάθεται και στον πάγκο, με μόλις 6 γκολ στο ενεργητικό του έχοντας πετύχει, όμως, 11 δοκάρια! Αν είχαν γίνει γκολ, θα είχε βάλει ένα περισσότερο από τον πρώτο σκόρερ του campionato εκείνη τη σεζόν, τον Michel Platini... Τα δοκάρια, άλλωστε, είχαν σταματήσει τον Bettega και με την Εθνική: 5 δοκάρια στο Μουντιάλ της Αργεντινής όπου οι azzurri ήταν οι μόνοι που κέρδισαν την κατοπινή Πρωταθλήτρια Κόσου Αργεντινή, ακριβώς με γκολ του Bettega.
Gianni Agnelli: είναι ένα arrivederci...
Bettega: θα ήθελα να χαρίσω στους tifosi
το Κύπελλο Πρωταθλητριών και να μου ξεφύγει ένα δάκρυ...
Το θέμα, όμως, ήταν ο αποχαιρετισμός του Bettega: "δεν είναι ένα addio αλλά ένα arrivederci, με τις δέουσες ευχαριστίες", δήλωνε στο ημίχρονο ο Avvocato ενώ ο Boniperti, που είχε ζήσει αντίστοιχες στιγμές, σημείωνε: "η αποχώρηση του Bettega, ξέρω, είναι πράγματα που αφήνουν σημάδια"... Και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής; "Νιώθω μια αίσθηση μεγάλης ικανοποίησης που πήρα την απόφαση στην καταλληλότερη στιγμή. Από τη στιγμή που αντιλήφθηκα ότι θα μπορούσα να αγωνιστώ ακόμα 2 ή 3 χρόνια, πιστεύω ότι είδα πότε θα αποφάσιζα να φύγω. Θα ήταν πολύ χειρότερα αν είχα συρθεί σε κακό χάλι κάνονατς τους όλους, λίγο πολύ, να σκέφτονται στην αποχώρησή μου με ανακούφιση", έλεγε ο μεγάλος άσος. Και έδδινε μια τελευταία υπόσχεση που δυστυχώς δεν μπόρεσε να κρατήσει: "το μεγαλύτερο δώρο που θα ήθελα να κάνω στους tifosi μου είναι το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Η Αθήνα θα είναι πραγματικά η τελευταία πράξη καιμ αν πετύχουμε το πιο σημαντικό μας στόχο, η χαρά μου θα είναι απερίγραπτη και ίσως εμφανιστεί ένα δάκρυ"... Δυστυχώς, τη συνέχεια
την ξέρουμε: στις 25 Μαϊου το δάκρυ ήρθε, για όλους μας, από ένα γκολ του Magath που όμως δεν μπορούσε, σε βάθος χρόνου, να αφαιρέσει τίποτε από την καριέρα ενός από τους μεγαλύτερους juventini όλων των εποχών.Μια καριέρα που θα συνεχιζόταν για άλλες δυο χρονιές στους Toronto Blizzard (11 γκολ σε 48 ματς) μέχρι να επανέλθει στο σύλλογο, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του Umberto Agnelli, ως μέλος της Triade: 5 scudetti, 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών, 1 Διηπειρωτικό...
Πηγές: Ju29ro.com, JuWorld.net, robertobettega.it
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου