Τα media προσπαθούν να παρουσιάσουν ως "μεγάλο προπονητή" κάποιον που στην καριέρα του έχει πετύχει να χτίσει μια τροπαιοθήκη από αποτυχίες...
Θα ήταν υπεραρκετή η καλοκαιρινή ατάκα του Mourinho ("Zeman? Δεν τον ξέρω, θα πάω να κοιτάξω στο Google τι έχει κάνει") για να ξεμπλέξουμε με τον βοημό ως προπονητή -το γεγονός ότι άλλα έλεγε και εξακολουθεί να λέει στα media για τον Moggi και άλλα, δηλαδή τίποτε, στη δίκη αρκεί για να ξεμπερδέψεις και με τον άνθρωπο- αλλά τα media επέμεναν, ακόμα και όταν προπονούσε στην D, να μιλάνε για το "Δάσκαλο" και τον "Μεγάλο Προπονητή" ζητώντας του δηλώσεις που στη συνέχεια έκαναν πρωτοσέλιδα και τηλεοπτικές εκπομπές στην μεγαλύτερη προσπάθεια όλων των εποχών να πειστεί όλος ο φίλαθλος κόσμος μιας χώρας για κάτι διαφορετικό απ' αυτό που βλέπει κάθε Κυριακή στα γήπεδα!
ΤΟΣΟΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟΙ... Το άρθρο του Giuseppe Simone στο Ju29ro.com, αποφεύγοντας να σπαταλήσει χώρο για τις απολύσεις και το ανύπαρκτο palmarès αυτού που έχει αποκαλέσει τον εαυτό του: "καλύτερο προπονητή της Ευρώπης", προχωράει σε μια σύγκριση του βοημού με άλλους προπονητές με στόχο να ξεγυμνώσει τους αθλητικούς συντάκτες. Έτσι ξεκινάει μνημονεύοντας μια σειρά προπονητές που έχουν πετύχει ό,τι πραγματικά και ο Zeman, δηλαδή αρκετές ανόδους από τη serie B στην A και αρκετές "σωτηρίες" στη μεγάλη κατηγορία με ομάδες που είχαν παίχτες μέσου βεληνεκούς (για τους νεότερους που δεν θα τους γνωρίζουν, έβαλα στον καθένα link στην Wikipedia): Eugenio Fascetti, Nedo Sonetti, Bruno Bolchi, Gianni De Biasi, Bruno Giorgi, Giampiero Ventuta (ο σημερινός προπονητής του Torino), Walter Novellino αλλά και μερικούς που, σαν τον Zeman, πέρασαν από κάποιες μεγαλύτερες ομάδες (ή από ομάδες που εκείνες τις σεζόν είχαν σπουδαίους παίχτες) χωρίς να καταφέρουν να πλουτίσουν την αίθουσα τροπαίων των συλλόγων αυτών αλλά γράφοντας πάντα την ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου: Carletto Mazzone, Gigi Del Neri (τον γνωρίσαμε από πρώτο χέρι), Emiliano Mondonico, Edy Reja.
ΠΡΟΫΠΗΡΞΕ Ο GALEONE. "Ρωτάω, γράφει ο Giuseppe Simone, ανάμεσα σε αυτούς τους καλούς επαγγελματίες υπάρχει έστω ένας που να μνημονεύεται ή να λογίζεται ως "Μεγάλος Προπονητής"; Όχι. Υποθέτω ήδη την πρώτη ένσταση: ο Zeman κάνει τις ομάδες να παίζουν πάρα πολύ καλά και τα επιθετικά του σχήματα είναι πολύ αποτελεσματικά, το ποδόσφαιρό του είναι διασκεδαστικό, πολύ αυθεντικό και πρακτικά αμίμητο. Κρίμα που δεν είναι έτσι. Όποιος, σαν εμένα, είχε τη δυνατότητα να την δει να αγωνίζεται στα μέσα της δεκαετίας του '80, θα θυμάται οπωσδήποτε την Pescara του Giovanni Galeone [1], την ομάδα για την οποία πλάστηκε ο όρος "calcio-champagne". Το 4-3-3 του τεχνικού από την Campania προηγήθηκε κατά μερικά χρόνια από τη zemanlandia και οι ομάδες του έπαιζαν επίσης ένα ποδόσφαιρο διασκεδαστικό και πολύ αποτελεσματικό αλλά ούτε το όνομα του Galeone αναφέρεται μεταξύ των top-trainer. Επιπλέον οι αναλογίες με τον Zeman δεν σταματούν στα τεχνικά σχήματα ή στη νοοτροπία παιχνιδιού. Ο Galeone, όπως ο βοημός, δήλωσε αρκετές φορές σε συνεντεύξεις του ότι το ντόπινγκ είναι μια πληγή που μαστίζει το ιταλικό ποδόσφαιρο, θα έλεγε κάποιος. Αλλά οι επαναλαμβανόμενες καταγγελίες του δεν είχαν ποτέ την ίδια πελώρια ηχώ των τσέχικων επωδών που συνεχίζουν να υψώνονται στους αιθέρες σαν μια παλιά κατεστραμμένη κωδωνοστοιχία που κανείς δεν έχει την πνευματική εντιμότητα να σβήσει. Γιατί ο Zeman και όχι ο Galeone; Ίσως επειδή ο Zeman έτεινε το δάχτυλο προς τους μηρούς του Del Piero και του Vialli; Και όμως υπάρχει μια απαλλακτική ετυμηγορία που θα έπρεπε να βάλει τέλος στα συμπεράσματα του προπονητή της Roma! Ήρθαν ποτέ οι συγγνώμες;". Κάθε άλλο, μόλις πριν από λίγες μέρες ο Zeman θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει στην ποδοσφαιρική κριτική του Vialli με μια χυδαία ατάκα: "πίστευα ότι είχε κόψει τα φάρμακα"...
Αν και η αναφορά στον Lippi γίνεται ακριβώς επειδή αυτόν πήγε να αμφισβητήσει ο Zeman, o αρθρογράφος αντιλαμβάνεται πως η σύγκριση παραείναι άδικη και κατεβαίνει αρκετά σκαλοπάτια για να φτάσει σε Mazzarri και Guidolin που με τα χρόνια άλλαξαν τον τρόπο παιχνιδιού τους ανάλογα με τις ομάδες που προπονούσαν. "Ο Guidolin κέρδισε, οδηγώντας τη Vicenza, το Κύπελλο Ιταλίας το 1997 παίζοντας καταπληκτικό ποδόσφαιρο και αποκλείσθηκε μόνον από την Chelsea των Zola, Vialli, Di Matteo και Hughes. Εκείνη η Vicenza έπαιζε ένα ποδόσφαιρο πολύ διαφορετικό από αυτό που εφαρμόζει σήμερα ο Guidolin, με τα ίδια αποτελέσματα όμορφου παιχνιδιού και κερδισμένων βαθμών, στην Udinese. Το ίδιο ισχύει και για το σημερινό προπονητή της Napoli", προσθέτει ο αρθρογράφος παραπέμποντας στο "πώς αλλάζει ελαφρώς τον τρόπο παιχνιδιού του με την αναχώρηση του Lavezzi και την προαγωγή του Pandev σε βασικό".
ΑΧ, ΑΥΤΗ Η ΑΜΥΝΑ... "Θα ήθελα να θυμίσω στους κυρίους δημοσιογράφους ότι ένας μεγάλος προπονητής αναγνωρίζεται από την ικανότητα να οργανώνει όλες τις φάσεις του ποδοσφαίρου οι κανόνες του οποίου υποδεικνύουν ως νικήτρια μιας συνάντησης την ομάδα που σκοράρει τουλάχιστον ένα τέρμα περισσότερο από τους αντιπάλους, τίποτε λιγότερο. Δεδομένου ότι ο Zeman προπονεί στην Ιταλία, θα έπρεπε να του επισημανθούν μερικές στατιστικές των τελευταίων 20 ετών: 2 στις 3 φορές η ομάδα με την καλύτερη άμυνα είναι πρωταθλήτρια Ιταλίας (σ.σ. συνέβη και πέρυσι, με το 30ο scudetto στο γήπεδο, της Juve) και όποτε δεν έρχεται ο τίτλος, η ομάδα πάντως είναι στο βάθρο. Αντίθετα, αν λάβουμε υπόψη μας τις ομάδες με την καλύτερη επίθεση, το ποσοστό νίκης πέφτει σε λίγο περισσότερο από 50%. Και στις υπόλοιπες περιπτώσεις δεν φτάνει πάντα στην πρώτη τριάδα. Εμβληματική η περίπτωση της Fiorentina που στο πρωτάθλημα '92-'93 υποβιβάζεται στη serie B έχοντας τον Batistuta και την 5η καλύτερη επίθεση της κατηγορίας!".
Ο ΜΥΘΟΣ MOGGI ΚΑΙ ΤΑ SCUDETTI ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΩΝ. Με αυτά τα δεδομένα, ο Simone επισημαίνει -και σωστά- πως είναι τουλάχιστον υπερβολή να αποκαλείς "μεγάλο προπονητή" τον Zeman, υπερβολή απέναντι στους συναδέλφους του και απέναντι στην πραγματικότητα. Αλλά δεν θα μπορούσε να τελειώσει εδώ το άρθρο: θυμίζει τη θεωρία συνωμοσίας του βοημού που θέλει τον Moggi να του έχει μπλοκάριε την καριέρα, να έχει συμβάλει στην απομάκρυνσή του από συλλόγους, να τον έχει κρατήσει μακριά από τη serie A. Και όμως, ακριβώς στις μέρες του Moggi, o Zeman προπόνησε Lazio και Roma μεταξύ 1994 και 1999. Τον Ιανουάριο του 1997 απολύθηκε και μετά από δυόμιση η Lazio με τον Eriksson στον πάγκο κέρδισε το scudetto, τότε που η Juve πνίγηκε στην Perugia... Μετά τη Lazio, στη Roma που δεν του ανανέωσε το συμβόλαιο (γιατί, λέει ο ίδιος, εκβίασαν τη Roma λόγω των καταγγελιών του για το ντόπινγκ), ο Sensi παιρνει τον Capello και οι giallorossi κερδίζουν το campionato ("χάρη και στην αλλαγή του κανονισμού για τους εξωκοινοτικούς, λίγες μέρες πριν το Juventus-Roma όπου όλοι θυμόμαστε την εμφάνιση του γιαπωνέζου Nakata")... Κατά τα άλλα, του φταίει ο Moggi εναντίον του οποίου, όταν τον βρήκε απέναντι στο ποινικό δικαστήριο της Νάπολη, ο Zeman δεν κατάφερε να καταθέσει ούτε ένα επιβαρυντικό στοιχείο, ούτε ένα... Απλώς αρκέστηκε σε διάφορα "δεν θυμάμαι", "μου είπαν", "άκουσα", "δεν έχω αποδείξεις", "αυτά συμβαίνουν συχνά"... Όποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει την κατάθεση (στα ιταλικά εδώ) θα νιώσει μια θλίψη για έναν παππούλη που έχει μια έμμονη ιδέα: ότι ήταν ο μεγαλύτερος προπονητής του κόσμου και τον έφαγε η Juve...
Η ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ZEMAN. Όπως θα νιώσει θλίψη διαβάζοντας -παραμονές του ματς με τη Sampdoria, και αφού είχε κερδίσει στα χαρτιά το ματς με το Cagliari εξαιτίας της ανευθυνότητας του προέδρου των σάρδων που αψήφισε την απαγόρευση εισόδου θεατών και τους κάλεσε να πάνε στο γήπεδο- τι απάντησε στο ερώτημα αν η ομάδα του μπορεί να είναι ανταγωνιστική για το scudetto: "για μένα, ναι. Είναι μια ομάδα που έχει ταλέντα, που μπορεί να παίξει ένα ωραίο ποδόσφαιρο, που μπορεί να αντιμετωπίσει τους πάντες. Στην Catania κάναμε καλά ή ασχημα αλλά δεχθήκαμε δυο γκολ οφσάιντ (σ.σ. αναφέρεται στο εντός έδρας 2-2 όπου το ένα γκολ της Catania ήταν οριακότατα, για χιλιοστά, οφσάιντ) και με τη Bologna έδειχνε ότι θα τελείωνε 5-0 μετά επαναπαυθήκαμε (σ.σ. και εκεί που κέρδιζαν, πάντα εντός έδρας, 2-0, έχασαν 3-2). Με τέσσερις βαθμούς παραπάνω, θα κάναμε διαφορετικές αξιολογήσεις"!
[1] Σε μια συνέτευξή του τον Μάιο 2012, ο Galeone θύμισε ότι και αυτός ανέβασε, και μάλιστα δυο φορές, την Pescara στη serie A "με μια ομάδα με πιτσιρικάδες". Όσο για τον Zeman, του αναγνωρίζει το επιθετικό ποδόσφαιρο ("οι τρεις επιθετικοί που βάζουν 63 γκολ οι τρεις τους, είναι ο καθρέφτης του είδους παιχνιδιού που θέλει. Έχει ένα χαρακτηριστικό: οι επιθετικοί του σκοράρουν όλοι και αυτός δεν είναι συνηθισμένο") αλλά απορρίπτει την αντισυστημική φιλολογία του βοημού. "τις πιστέψατε αυτές τις ιστορίες;" τον ρώτησαν και απάντησε: "Δεν πιστεύω, εκείνος πολλές φορές παραπονέθηκε ότι το σύστημα τον έκοβε αλλά εγώ δεν πίστεψα ποτέ στα συστήματα. Αν ένας προπονητής είναι καλός προχωράει σε κάθε περίπτωση".
Πηγές: Ju29ro.com, gazzettagiallorossa.it, Pescara, Foto Tifo Vicenza, Tuttosport, Romanews
 |
| Ο Zeman, ως προπονητής της Roma, υπογράφει τη φανέλα που γράφει: "Μισώ τη Juve!!!"... |
ΤΟΣΟΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟΙ... Το άρθρο του Giuseppe Simone στο Ju29ro.com, αποφεύγοντας να σπαταλήσει χώρο για τις απολύσεις και το ανύπαρκτο palmarès αυτού που έχει αποκαλέσει τον εαυτό του: "καλύτερο προπονητή της Ευρώπης", προχωράει σε μια σύγκριση του βοημού με άλλους προπονητές με στόχο να ξεγυμνώσει τους αθλητικούς συντάκτες. Έτσι ξεκινάει μνημονεύοντας μια σειρά προπονητές που έχουν πετύχει ό,τι πραγματικά και ο Zeman, δηλαδή αρκετές ανόδους από τη serie B στην A και αρκετές "σωτηρίες" στη μεγάλη κατηγορία με ομάδες που είχαν παίχτες μέσου βεληνεκούς (για τους νεότερους που δεν θα τους γνωρίζουν, έβαλα στον καθένα link στην Wikipedia): Eugenio Fascetti, Nedo Sonetti, Bruno Bolchi, Gianni De Biasi, Bruno Giorgi, Giampiero Ventuta (ο σημερινός προπονητής του Torino), Walter Novellino αλλά και μερικούς που, σαν τον Zeman, πέρασαν από κάποιες μεγαλύτερες ομάδες (ή από ομάδες που εκείνες τις σεζόν είχαν σπουδαίους παίχτες) χωρίς να καταφέρουν να πλουτίσουν την αίθουσα τροπαίων των συλλόγων αυτών αλλά γράφοντας πάντα την ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου: Carletto Mazzone, Gigi Del Neri (τον γνωρίσαμε από πρώτο χέρι), Emiliano Mondonico, Edy Reja.
 |
| Από το site της Pescara που θυμίζει ότι ο Galeone είχε μια ομάδα φτιαγμένη για την C1 (όχι Immobile, Insigne, Verratti όπως ο Zeman...) |
ΠΡΟΫΠΗΡΞΕ Ο GALEONE. "Ρωτάω, γράφει ο Giuseppe Simone, ανάμεσα σε αυτούς τους καλούς επαγγελματίες υπάρχει έστω ένας που να μνημονεύεται ή να λογίζεται ως "Μεγάλος Προπονητής"; Όχι. Υποθέτω ήδη την πρώτη ένσταση: ο Zeman κάνει τις ομάδες να παίζουν πάρα πολύ καλά και τα επιθετικά του σχήματα είναι πολύ αποτελεσματικά, το ποδόσφαιρό του είναι διασκεδαστικό, πολύ αυθεντικό και πρακτικά αμίμητο. Κρίμα που δεν είναι έτσι. Όποιος, σαν εμένα, είχε τη δυνατότητα να την δει να αγωνίζεται στα μέσα της δεκαετίας του '80, θα θυμάται οπωσδήποτε την Pescara του Giovanni Galeone [1], την ομάδα για την οποία πλάστηκε ο όρος "calcio-champagne". Το 4-3-3 του τεχνικού από την Campania προηγήθηκε κατά μερικά χρόνια από τη zemanlandia και οι ομάδες του έπαιζαν επίσης ένα ποδόσφαιρο διασκεδαστικό και πολύ αποτελεσματικό αλλά ούτε το όνομα του Galeone αναφέρεται μεταξύ των top-trainer. Επιπλέον οι αναλογίες με τον Zeman δεν σταματούν στα τεχνικά σχήματα ή στη νοοτροπία παιχνιδιού. Ο Galeone, όπως ο βοημός, δήλωσε αρκετές φορές σε συνεντεύξεις του ότι το ντόπινγκ είναι μια πληγή που μαστίζει το ιταλικό ποδόσφαιρο, θα έλεγε κάποιος. Αλλά οι επαναλαμβανόμενες καταγγελίες του δεν είχαν ποτέ την ίδια πελώρια ηχώ των τσέχικων επωδών που συνεχίζουν να υψώνονται στους αιθέρες σαν μια παλιά κατεστραμμένη κωδωνοστοιχία που κανείς δεν έχει την πνευματική εντιμότητα να σβήσει. Γιατί ο Zeman και όχι ο Galeone; Ίσως επειδή ο Zeman έτεινε το δάχτυλο προς τους μηρούς του Del Piero και του Vialli; Και όμως υπάρχει μια απαλλακτική ετυμηγορία που θα έπρεπε να βάλει τέλος στα συμπεράσματα του προπονητή της Roma! Ήρθαν ποτέ οι συγγνώμες;". Κάθε άλλο, μόλις πριν από λίγες μέρες ο Zeman θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει στην ποδοσφαιρική κριτική του Vialli με μια χυδαία ατάκα: "πίστευα ότι είχε κόψει τα φάρμακα"...
Θρασύδειλος απέναντι στον Ciro Ferrara
που τον πλήρωσε στο γήπεδο: 1-1 στη Ρώμη με 10 παίχτες
Φρόντισε, όμως να τον επαναφέρει ο Ciro Ferrara που στις παραμονές του παιχνιδιού της Samp με τη Roma δεν μάσησε τα λόγια του: "στο παρελθόν κάποιες δηλώσεις του έβλαψαν την εικόνα του υποφαινόμενου και ενός σημαντικού συλλόγου. Δεν μπορώ να δεχθώ τίποτε παρόμοιο ούτε για μένα ούτε για τη Juventus", τόνισε. H απάντηση του Zeman δείχνει την ποιότητα του ανδρός: "είναι τα δικαστήρια που ενδιαφέρθηκαν για 10 χρόνια για εκείνα τα προβλήματα, δεν είναι δικό μου θέμα", είπε ο βοημός παραβλέποντας τόσο την απαλλαγή -για την οποία θα παρουσιάσουμε εκτενή φάκελο- όσο και το γεγονός ότι όλα προκλήθηκαν από δικές του δηλώσεις που δεν έχει καν το σθένος να υπερασπιστεί...ΠΟΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΕΥΕΛΙΞΙΑ; Ο αρθρογράφος του Ju29ro.com συνεχίζει το μάθημα, διότι περί αυτού πρόκειται, προς τους αθλητικούς συντάκτες επισημαίνοντας ότι πριν αποκαλέσεις "μεγάλο" έναν προπονητή πρέπει να ζυγίσεις την τακτική ευφυϊα του και το κατά πόσο ξέρει να την προσαρμόζει στους παίχτες που έχει στην διάθεσή του. Και ως παράδειγμα αναφέρει "τον Marcello Lippi, τον πρώτο προπονητή (μετά τον ισοφάρισε ο Vicente Del Bosque) που χρίστηκε Πρωταθλητής Κόσμου τόσο με ένα σύλλογο όσο και με μια Εθνική. Τα δυο πρώτα χρόνια έπαιζε στη Juve με 4-3-3, έχοντας στην διάθεσή του Paulo Sousa, Deschamps, Conte, Vialli, Ravanelli, Baggio και Del Piero" αναφέρει για να θυμίσει ότι μετά την κατάκτηση της Champions League το '96 και καθώς στο Τορίνο έφτανε ο Zinédine Zidane, o Lippi αντιλήφθηκε ότι δεν μπορούσε να αγωνιστεί με τον ίδιο τρόπο και άλλαξε τρόπο σε συνδυασμό με την αναχώρηση των Vialli, Ravanelli και Paulo Sousa: άλλοι δυο (άτυχοι) τελικοί και scudetto. Και μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006.
(Update 26/9) O Ferrara πάντως, πλήρωσε τον Zeman με τον καλύτερο τρόπο: Roma-Sampdoria 1-1 και μάλιστα με τους blucerchiati να αγωνίζονται με δέκα παίχτες για ένα ημίχρονο μετά την αποβολή του Maresca στο 47' και ενώ οι γηπεδούχοι είχαν προηγηθεί με τον Totti...
 |
| Η tifoseria της Vicenza το 1996/97 |
ΑΧ, ΑΥΤΗ Η ΑΜΥΝΑ... "Θα ήθελα να θυμίσω στους κυρίους δημοσιογράφους ότι ένας μεγάλος προπονητής αναγνωρίζεται από την ικανότητα να οργανώνει όλες τις φάσεις του ποδοσφαίρου οι κανόνες του οποίου υποδεικνύουν ως νικήτρια μιας συνάντησης την ομάδα που σκοράρει τουλάχιστον ένα τέρμα περισσότερο από τους αντιπάλους, τίποτε λιγότερο. Δεδομένου ότι ο Zeman προπονεί στην Ιταλία, θα έπρεπε να του επισημανθούν μερικές στατιστικές των τελευταίων 20 ετών: 2 στις 3 φορές η ομάδα με την καλύτερη άμυνα είναι πρωταθλήτρια Ιταλίας (σ.σ. συνέβη και πέρυσι, με το 30ο scudetto στο γήπεδο, της Juve) και όποτε δεν έρχεται ο τίτλος, η ομάδα πάντως είναι στο βάθρο. Αντίθετα, αν λάβουμε υπόψη μας τις ομάδες με την καλύτερη επίθεση, το ποσοστό νίκης πέφτει σε λίγο περισσότερο από 50%. Και στις υπόλοιπες περιπτώσεις δεν φτάνει πάντα στην πρώτη τριάδα. Εμβληματική η περίπτωση της Fiorentina που στο πρωτάθλημα '92-'93 υποβιβάζεται στη serie B έχοντας τον Batistuta και την 5η καλύτερη επίθεση της κατηγορίας!".
Ο ΜΥΘΟΣ MOGGI ΚΑΙ ΤΑ SCUDETTI ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΩΝ. Με αυτά τα δεδομένα, ο Simone επισημαίνει -και σωστά- πως είναι τουλάχιστον υπερβολή να αποκαλείς "μεγάλο προπονητή" τον Zeman, υπερβολή απέναντι στους συναδέλφους του και απέναντι στην πραγματικότητα. Αλλά δεν θα μπορούσε να τελειώσει εδώ το άρθρο: θυμίζει τη θεωρία συνωμοσίας του βοημού που θέλει τον Moggi να του έχει μπλοκάριε την καριέρα, να έχει συμβάλει στην απομάκρυνσή του από συλλόγους, να τον έχει κρατήσει μακριά από τη serie A. Και όμως, ακριβώς στις μέρες του Moggi, o Zeman προπόνησε Lazio και Roma μεταξύ 1994 και 1999. Τον Ιανουάριο του 1997 απολύθηκε και μετά από δυόμιση η Lazio με τον Eriksson στον πάγκο κέρδισε το scudetto, τότε που η Juve πνίγηκε στην Perugia... Μετά τη Lazio, στη Roma που δεν του ανανέωσε το συμβόλαιο (γιατί, λέει ο ίδιος, εκβίασαν τη Roma λόγω των καταγγελιών του για το ντόπινγκ), ο Sensi παιρνει τον Capello και οι giallorossi κερδίζουν το campionato ("χάρη και στην αλλαγή του κανονισμού για τους εξωκοινοτικούς, λίγες μέρες πριν το Juventus-Roma όπου όλοι θυμόμαστε την εμφάνιση του γιαπωνέζου Nakata")... Κατά τα άλλα, του φταίει ο Moggi εναντίον του οποίου, όταν τον βρήκε απέναντι στο ποινικό δικαστήριο της Νάπολη, ο Zeman δεν κατάφερε να καταθέσει ούτε ένα επιβαρυντικό στοιχείο, ούτε ένα... Απλώς αρκέστηκε σε διάφορα "δεν θυμάμαι", "μου είπαν", "άκουσα", "δεν έχω αποδείξεις", "αυτά συμβαίνουν συχνά"... Όποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει την κατάθεση (στα ιταλικά εδώ) θα νιώσει μια θλίψη για έναν παππούλη που έχει μια έμμονη ιδέα: ότι ήταν ο μεγαλύτερος προπονητής του κόσμου και τον έφαγε η Juve...
Η ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ZEMAN. Όπως θα νιώσει θλίψη διαβάζοντας -παραμονές του ματς με τη Sampdoria, και αφού είχε κερδίσει στα χαρτιά το ματς με το Cagliari εξαιτίας της ανευθυνότητας του προέδρου των σάρδων που αψήφισε την απαγόρευση εισόδου θεατών και τους κάλεσε να πάνε στο γήπεδο- τι απάντησε στο ερώτημα αν η ομάδα του μπορεί να είναι ανταγωνιστική για το scudetto: "για μένα, ναι. Είναι μια ομάδα που έχει ταλέντα, που μπορεί να παίξει ένα ωραίο ποδόσφαιρο, που μπορεί να αντιμετωπίσει τους πάντες. Στην Catania κάναμε καλά ή ασχημα αλλά δεχθήκαμε δυο γκολ οφσάιντ (σ.σ. αναφέρεται στο εντός έδρας 2-2 όπου το ένα γκολ της Catania ήταν οριακότατα, για χιλιοστά, οφσάιντ) και με τη Bologna έδειχνε ότι θα τελείωνε 5-0 μετά επαναπαυθήκαμε (σ.σ. και εκεί που κέρδιζαν, πάντα εντός έδρας, 2-0, έχασαν 3-2). Με τέσσερις βαθμούς παραπάνω, θα κάναμε διαφορετικές αξιολογήσεις"!
(Update 27/9) Με χιούμορ υποδέχονται οι tifosi juventini τον Zeman, εδώ.Το λυπηρό είναι ότι αυτός ο υπερκτιμημένος προπονητής είναι ανιψιός του Vycpalek, που ως προπονητής της Juventus, μας χάρισε δυο πανέμορφα scudetti, το 1972 και το 1973.
[1] Σε μια συνέτευξή του τον Μάιο 2012, ο Galeone θύμισε ότι και αυτός ανέβασε, και μάλιστα δυο φορές, την Pescara στη serie A "με μια ομάδα με πιτσιρικάδες". Όσο για τον Zeman, του αναγνωρίζει το επιθετικό ποδόσφαιρο ("οι τρεις επιθετικοί που βάζουν 63 γκολ οι τρεις τους, είναι ο καθρέφτης του είδους παιχνιδιού που θέλει. Έχει ένα χαρακτηριστικό: οι επιθετικοί του σκοράρουν όλοι και αυτός δεν είναι συνηθισμένο") αλλά απορρίπτει την αντισυστημική φιλολογία του βοημού. "τις πιστέψατε αυτές τις ιστορίες;" τον ρώτησαν και απάντησε: "Δεν πιστεύω, εκείνος πολλές φορές παραπονέθηκε ότι το σύστημα τον έκοβε αλλά εγώ δεν πίστεψα ποτέ στα συστήματα. Αν ένας προπονητής είναι καλός προχωράει σε κάθε περίπτωση".
Πηγές: Ju29ro.com, gazzettagiallorossa.it, Pescara, Foto Tifo Vicenza, Tuttosport, Romanews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου